Carnaval

(Carnaval)

 

Carnaval Maastricht: 

Wat is carnaval voor mij, vroeger (jaren 60 verkleedpartijen cowboy en indiaantje spelen geheel in cowboypak met hoed en pistool en uiteraard getekende snor of stoppeltjesbaard.

Met als uitschieter de grote ‘wintercarnaval’ met sneeuw van wel bijna één meter in 1969, ik woonde toen op Caberg. Van hieruit zijn we naar Biesland verhuisd en hebben mijn ouders de Café St.Servais ca 10 jaar uitgebaad. Deze carnavals heb ik deels spelend met vrienden en deels werkend bij mijn ouders meegemaakt.

Echter in 1974, door de 'ijsspellenshow' werd een jeugdprins gezocht, hoe en waarom weet ik niet maar men kwam uit in Biesland, deze hadden wel een carnavalsvereniging (De Bronwaterzoepers) maar geen jeugdprins, mijn ouders vroegen of ik dit wilde toen. Ik heb toen waarschijnlijk ja gezegd (er zal me wel wat leuks beloofd zijn)  want ik vind carnaval om te vieren eigenlijk niet leuk, wel om te kijken naar de optochten en ik ga graag naar het Hermenieke Concour. Afin deze ‘jeugdprins’ zou gaan optreden in toentertijd populaire  ‘ijsspellenshow’ van de AVRO, ik weet het nog goed. Ik had een prinskostuum compleet met pofbroek en maillot en een cape, en we gingen met de 'Sproetekapel' een muziekkapel bestaande uit voornamelijk 'Bieslanders' uit fanfare Sint Servatius zoals Marleen Nicolaes, Marc en Robbie Lamkin, Mattie Mourmans, Breur Nicolaes, Henny Franssen, Fred en Jan Hendricks, Jack Habets naar de ijshal. Het was natuurlijk erg spannend en alle aandacht vond ik dan ook geweldig. Wat minder was dat was dat ik met mijn zwarte op zich al gladde schoenen het ijs op moest, maar bij het oefenen ging het allemaal goed, de plan was dan ook dat ik voor het optreden van de band The Jackpots met hun hit 'Is Everybody Happy' de presentator zou huldigen in de order van de Bronwaterzoepers.

Wat iedereen dan eigenlijk onthouden heeft van diegene die dat destijds gezien hebben was dat ik bij de huldiging als net opgevoede jongetje van amper 13 jaar de presentator huldigde met de woorden ‘hierbij wordt u gehuldigd in de orde van de bronwaterzuipers’ en niet zoals het hoort bronwaterzoepers. We hadden geen medailles maar een koordje met een flesje (Natterman achtig) met water erin. Weken later werd het uitgezonden en ik weet nog goed dat wij geen televisie of geen kleurentelevisie hadden, de eigenaar van ons café,  Chrinus Theunissen die twee huizen verderop woonde had er wel een en we mochten dan ook bij hem komen kijken naar mijn optreden in kleur in de IJsspellenshow. Dat was best een happening. 

Noa Bove

 Links, enkele foto's van de Sproetekepel uit Biesland uit 1974, samengesteld en gekregen van Marleen Nicolaes. Bovenste foto van links naar rechts. ?? Mattie Mourmans, Robbie Lamkin, Marleen Nicolaes, Henny Franssen en ?.

Foto beneden van links naar rechts en rij voor rij: ? (Peter Kerkhofs), Fred Hendricks, Jan Hendricks,

2e rij, Erik Lamkin, Marleen Nicolaes, Jack habets,

3e rij, Mattie Mourmans, ?, ?.

4e rij, Robbie Lamkin, ?, ?.

Maar goed hierna ben ik iedere carnaval met mijn vriend Mattie op stap gegaan onder andere naar de Stuers aan de kruisherengang en ik vond het maar niets, wel vond ik leuk dat we ons verkleedde en dan ‘onherkenbaar’ naar mijn ouders café gingen en daar wat gingen drinken, maar ja mijn moeder had ons altijd meteen door. Misschien dat ze wat kleren herkende !!

Verscheiden optochten heb ik in de jaren meegelopen in de drumband van Fanfare St.Servatius eerst verkleed en later als drummer, ik weet nog goed dat ik als indiaan verkleed was en dat ik te dicht in de buurt kwam van de man met de sjelleboom, mijn veren raakte verstrikt in de haren en ik werd dan ook bijna gescalpeerd. 

Dat ging enkele jaren zo door, toen de carnavals vereniging eens wat moeite had om een prins te vinden heb ik in een overmoedige bui gezegd, ‘als jullie niemand kunnen vinden dan wil ik het wel doen’. Als prins van Biesland had je twee verplichtingen, één was de avond dat je werd geïnstalleerd als prins, en de tweede was op carnavalszondag met de optocht van Wolder meetrekken, dat was het dan.

En u begrijpt het jaar daarna was ik het haasje, ik moet zeggen dat ik er geen moment spijt van heb gehad. Ik had een prachtig blauwe prinsenpak aan met een maillot en de dames zeiden dat ik mooie kuiten had, of dat serieus was of als grapje was bedoeld is nooit bekend geworden. Ik voelde me daar echter niet zo prettig mee.

Het was een schitterende avond en ik ben de voorlaatste prins geweest van Biesland (gelukkig niet de laatste), de zondag bij de optocht heb ik me geïnstalleerd op een mooie carnavalswagen met een groot net erachter, deze carnavalswagen werd getrokken door de tractor van de vader van Peter en Erik Schillings uit Biesland, heel leuk, totdat de tractor even stopte en vervolgens weer optrok enkele leden van de raad van elf die zich niet hadden vastgepakt of niet goed vasthadden kukelde zo van de wagen af en kwamen gelukkig op het achter ons slepende net terecht. Gelukkig geen gewonde of dat nu kwam door de alcohol of door het geluk. 

Toen ik oud genoeg was ging ik liever kelneren en hield ik zo aan de carnaval in tegenstelling tot menig andere een aardig zakcentje over. Helaas voor mij is mijn vrouw wel aardig besmet met het ‘vastelaovend virus’  en ieder jaar is het dan gaan we of gaan we niet, u begrijpt om haar een plezier te doen en om de rust bij ons thuis in evenwicht te houden gaan we soms NIET ALTIJD als compromis één dag opstap, mijn vrouw die heeft geen alcohol nodig om zich te amuseren, na één dag ‘miech erdoor te goeie’  ben ik kapot, de laatste tijd gaan we naar de optocht kijken en van daar uit even de stad in.

Maar je wordt niet vrolijk van wat je ziet,  de carnaval niet meer wat het geweest is. Het traditionele 'Kranshangen' om de Mooswief is altijd een leuke happening met veel 'zaate hermeniekes' Om het standbeeld op de markte van Charles Vos wordt een groentekrans gehangen als dank. Deze krans bleef vroeger gewoon de hele carnaval hangen, nu wordt deze  al na een nacht volledig vernield.

Jongeren gedragen zich agressief en zijn vaak al dronken voordat ze de stad ingaan, debet hieraan zijn die kleine flesjes feigling ed die je overal kunt kopen, Maastricht ligt dan ook naar de carnaval bezaaid met glas van deze flesjes. Het muziek wordt meegesleept in boem boem wagens met een aggregaat erop met complete muziekinstallaties en tapinstallaties.

En dan de rotzooi, die is immens, wat een troep. Ik kan me dan best voorstellen dat mensen op vakantie gaan om zo niet deel te nemen aan de carnaval. Mijn mening is dat uzze carnaval een traditie is en dat deze koste wat kost moet blijven, de Mestreechter straotcarnaval is de gezelligste vorm van carnaval. De Zaate  Hermeniekes die elkaar tegenkomen en dan zonder af te spreken dat de een zachter gaat spelen dan de ander tot men elkaar voorbij is en dan uit volle borst muziek maken, vals of niet het is geweldig. Of de ‘buhne’ van trappen bij het Dinghuis waar menig Zaate Hermenieke een optreden geeft is geweldig de bühne die ieder jaar bij de Mestreechter Geis wordt opgebouwd door de eigenaar van café ’t Pothuiske en waar bijna elk Zaate Hermenieke een optreden verzorgd.

Voor ons begon de carnaval bij het optrekken van ‘ut Mooswief’ en eindigde het carnaval op dinsdag om 12.00 uur met het neerlaten van ‘ut Mooswief’ als je met alle carnavalsvierders tegen middernacht op het vrijthof bent en dan iedereen met een trommel, trompet of ander geluidmakend ding bij het aftellen een soort roffel laat horen dan gaan je haren rechtop staan en dan voel je je een met alle Maastrichtenaren, dit is iets wat elkaar bind en wat ‘ene Hollander’ niet kan begrijpen. Hierna was het voor ons dan gedaan en keerde we huiswaarts. De terugweg verliep natuurlijk langzamer dan anders.

Nu mengt zich het stadsbestuur in het vieren van Carnaval, toen enkele jaren geleden nog geopperd werd om plastic glazen voor het bier te gebruiken, werd deze weggehoond, het bier hoort niet in een plastic beker, dat smaakt niet. In 2017 mochten er alleen glazen gebruikt worden binnen in de cafe's en nu anno 2018 is het een feit, er mag alleen nog maar plastic bekers/glazen gebruikt worden. Ik denk dat ze eerst controles moeten uitvoeren op de glazen/flessen die door hele groepen zelf wordt meegesleept.

Carnaval hoort volgens mij voor één ding te staan en dat is plezier. Dus Geneet en maak Plezeer. Vroeger zeiden ze al 'Ammezeer uuch, mer neet boete de sjraom' dat zoveel betekent als geniet maar hou het binnen de perken.

Noa Bove

Mijn ouders vierde Carnaval vroeger en nadat mijn vader met pensioen was en niet meer moest werken met de Carnaval..

MESTREECHTER  GEIS

Mestreechter Geis dat zit vaan binne,

De kins 't neet koupe, de kins 't neet winne.

De Mestreechteneer zeet 't is mie gemood,

De weurs demèt gebore ’t zit in dien blood.

Dat is lache en jengke mèt get wat gebäörd,

Dat is Mestreechter Geis in e paar simpel wäörd.

2007 © 2011 Lène Jamin - Loomans

 

MESTREECHTER  GEIS

Mestreech weurt weer op z'ne kop gezat,

Roed, geel en groen kleurt daan us Mojerstad.

'n Eder sprink en dans en zink ziech heis,

Mèt Vastelaovend heers ..... Mestreechter Geis !

3 fibberwarie 2008 © 2011 Wigo

 

 

Bron, Foto's en tekst Mestreechter Steerke.

Noot van de webmaster: Ik haal en krijg veel foto's van het internet hierdoor weet ik niet altijd of er © copyright opzit,

of dat deze vrij te gebruiken zijn, dus als je een foto tegenkomt waar je denkt dat deze er niet hoort te staan, mail me dan even. Opmerkingen, suggestie en ideeën zijn altijd welkom en kunnen in het 'gastebook' achtergelaten worden.

 

Aonvaank