Prostitutie in Maastricht

(De Roej Tina)

Prostitutie in Maastricht in vervlogen eeuwen:

 

Roej Tina:

 

Auteur(s): René Heckers Oet Mestreechse Verhaole 1950.

 't Had al weke aon e stök gevrore en 't waor um zoe te zègke 'ne strenge winter. Meh 't gevruur waor noe oet de loch en dao waor e dik pak snie gevalle. Sjievelentere waore de lui nao de nachmès in de Slevrouwe gekoume.

In de kèrk had de köster z'n bès gedoon um 't get fiestelek te make. Hoonderde boezjies had heer aongestoke en alle lampe en lempkes waore aon. De pestoer had 'n sjoen mès opgedrage en 'n sjoen preek gehawwe euver 't keerskinneke dat gebore waor in 'ne stal, umtot zien awwers gein hoes hadde en de lui hun neet wouwe helpe. De pestoer vertèlde nog mer ins 'ne kier tot me de erm lui mós helpe en tot me noets mós doorloupe es me 'nen erme mins zaog stoon. De nachmès waor oet, de pestoer gaof ederein de zege en winsde ederein 'ne Zaolege Keersmes. De lui spoojde ziech nao boete en nao hoes.

Boete aon de deur vaan de kèrk stoont e köppelke te bedele, 'ne jong en e meidske. De jong waor e jaor of 20 en 't meidske sjet iech op e jaor of 18. 't Meidske waor in verwachting en leep op 't lèste. Ze waor, wie me dat zeet, oetgetèld. Ze vroge e paar cent aon de lui die nao boete kaome, meh dao waor geine mins dee ziech op dat koppel umdrejde. Oondaanks tot de pestoer e kerteer geleie nog had gepreek euver erm lui die gein hoes hadde, leep ederein door. Ze dege zjus of ze niks gezeen hadde.

 Ouch de Roej Tina, in deen tied 'n bekinde publieke vrouw oet de Smeistraot, kaom nao boete. Zie waor ouch nao de nachmès gewees. Ze góng mer twie kier per jaor nao de kèrk : mèt Paose en mèt Keersmes. Boete aon de deur zaog ze dat köppelke stoon. Ze vroog wat ze móste. De jong zag : 'Veer höbbe gein plaots um te slaope en veer höbbe ouch gein cent um e logemint te betaole. De Roej Tina stoont ziech te bedinke en in eine kier zag ze tege die twie : 'Komp mer mèt miech mèt'. Ze lepe vaan 't Slevrouweplein nao de Smeistraot boe de Roej Tina woende. Ze gónge nao binne en kraoge vaan häör de blauw kamer. Dat waor de kamer boe de Roej Tina de rieke klante oet Mestreech verweende. 'Slaop hei mer lekker', zag ze, 'want mèt Keersmes wèrk iech miestal neet'.

Geer kint Uuch veurstèlle tot die twie zielsgelökkeg waore. Op Twiede Keersdaag woort in 't hoes vaan de Roej Tina e kinneke gebore. 't Waor e meidske en 't kraog de naome Christina-Noël. Christina nao de Roej Tina en Noël umtot 't Keersmes waor. Ze góng later door 't leve es Tina en heet e groet deil vaan häör leve in de Stokstraot gewoend. Iech höb häör de lèste jaore good gekind. Ze zaot wel ins nao 't kaarte te loere bij kaffee Au Mouton Blanc of iech trof häör in 't park, es ze de eendsjes of de gejs aon 't vore waor.

Keersmes heet ze neet mie gehaold. Op Twiede Keersdaag zouw ze 85 zien gewore. E meidske mèt e groet hart is neet mie. 'n Ech Mestreechs meidske, dat altied get euver had veur 'nen aandere mins. Ze zag altied : ' 't Is ouch mer 'nen erme sodemieter'. De lui zagte euver häör : 'Ze gaof häör koont weg'.

DE RODE TINA:

Auteur(s): René Heckers uit Maastrichtse Verhalen 1950

Hat had al weken aan een tuk gevroren en het was om zo te zeggen een strenge winter. Maar het gevries was nog niet uit de lucht of er was me toch een pak sneeuw gevallen. Glijdend waren de mensen naar de nachtmis in de Onze Lieve Vrouwe kerk gekomen. In de kerk had de koster zijn best gedaan om het wat feestelijk te maken. Honderden kaarsjes had hij aangestoken en alle lampen en lampjes waren aan. De pastoor had een mooie mis opgedragen en een mooie preek gehouden over het kerstkindje dat geboren was in een stal omdat zijn ouders geen huis en de mensen niet wilde helpen. De pastoor vertelde nog maar eens een keer dat men de arme mensen moest helpen en dat men nooit moest doorlopen als men een arme mens zag staan. De nachtmis was ui, de pastoor gaf iedereen de zege en wenste iedereen een Zalige Kerstmis. De mensen haasten zich naar buiten en naar huis.

Buiten aan de deur van de kerk stond een koppeltje te bedelen, een jongen en een meisje. De jongen was een jaar of twintig en het meisje schatte ik op achttien. 't Meisje was in verwachting en liep op het laatste. Ze was zoals je dat zegt, uitgeteld. Ze vroegen een paar centen aan de mensen die naar buiten kwamen, maar daar was geen mens die zich van het koppel iets aantrok. Ondanks dat de pastoor een kwartier geleden nog had gepreek over arme mensen die geen huis hadden, liep iedereen door. Ze deden of ze niets gezien hadden.

Ook Rode Tina, in die tijd één bekende publieke vrouw uit de Smedestraat, kwam naar buiten. Zij was ook naar de nachtmis geweest. Ze ging maar twee maal per jaar naar de kerk: met Pasen en met Kerstmis. Buiten aan de deur zag ze dat koppeltje staan. Ze vroeg wat ze moesten. De jongen zei, "Wij hebben geen plaats om te slapen en wij hebben ook geen geld om een logement te betalen". Rode Tina stond zich te bedenken en ineens zei ze tegen die twee: "Kom maar met mij mee". Ze liepen vaan het Onze Lieve Vrouweplein naar de Smedestraat waar Rode Tina woonde. Ze gingen naar binnen en kregen van haar de blauwe kamer. Dat was de kamer waar Rode Tina de rijke klanten verwende. "Slaap hier maar lekker", zei ze "want met Kerstmis werk ik meestal niet"!

Jullie kunnen zich voorstellen dat die twee zielsgelukkig waren. Op tweede kerstdag werd in het huis van Rode Tina een kindje geboren. 't Was een meisje en het kreeg de namen Christina-Noël. Christina naar de Rode Tina en Noël omdat het Kerstmis was. Ze ging later door het leven als Tina en heeft een groot deel van haar leven in de Stokstraat gewoond. Ik heb haar de laatste jaren goed gekend. Ze zat wel eens naar het kaarten te kijken bij het Cafe Au Mounton Blanc of ik trof haar in het park, als ze de eendjes of de gans aan het voeren was.

Kerstmis heeft ze niet meer gehaald. Op Tweede Kerstdag zou ze 85 zijn geworden. Een meisje met een groot hart is niet meer. 'n Echt Maastrichts meisje, dat altijd iets over had voor  een ander mens. Ze zei altijd : ' het is ook maar een arme sodemieter'. De mensen zeiden over haar: 'Ze gaf haar kont weg'.

Bron:Site Zicht op Maastricht. Foto één Maastrichter Smedenstraat 1916 Wikipedia, Foto twee Wijcker Grachtstraat 60er, internet.

 Aonvaank