|
|
Gek Netteke (Antoinette Pieters) |
|
|
Gek Netteke (Antoinette Pieters) |
|
Maastricht heeft net zoals vele andere steden hun eigen volkstype, één van de volkstypes van Maastricht was Antoinette Pieters. Bijna niemand kon Antoinette bij haar eigenlijke naam, iedereen kende haar onder de naam 'Gek Netteke'. Ze werd 'Gek Netteke' genoemd omdat ze iedereen die naar haar keek de huid vol schelde op een manier en met woorden die menig Maastrichtenaar niet machtig was. De jeugd maakte daar handig gebruik of beter gezegd misbruik van, als ze haar zagen riepen ze uit volle borst 'He Gek Netteke' !! Het duurde dan niet lang voordat er weer een heel waterval van lelijke woorden uit haar mond rolde waar de jeugd hartelijk om moest lachen. 'Gek Netteke' was een vaste klant van Café de Tribunal, 'Netteke' werd zo nu en dan opgehitst door de klanten om een striptease uit te voeren. Voor drank deed 'Netteke' alles en een bizar schouwspel volgde' 'Netteke' kwam ook vaak In de Oude Vogelstruys, hier nestelde ze zich dan in een hoekje waar ze dan een Elske (Dröpke) of een glas bier dronk. Ze zat dan wat in haar eigen te mompelen en rookte daarbij een grote dikke sigaar.
Als het mooi weer was zat ze altijd op een bank op het Vrijthof en voerde ze de duiven. Zij was een echte dierenvriend, ook bezocht ze vaak Hotel Woolwich, vroeger gelegen op de hoek van het Vrijthof en de Statenstraat en zat ze op het terras om wat te drinken. Ook daar was ze zogezegd 'vaste klant'. Op een dag kwam ze een 'Hollander' tegen die haar niet kende en ook niet goed kon verstaan. Natuurlijk kreeg ook hij een veeg van 'Netteke', hierop volgde wat duw en trekwerk en 'Netteke' sloeg met haar tas op hem in. Uiteindelijk viel ze op de grond en werd ze overgebracht naar het ziekenhuis. Later op die dag is ze overleden in het ziekenhuis van Maastricht het AZM.
Verhaal geschreven door René Heckers:
Ken u hem
nog Broodje Stols (Bruudsje Stols)? De man van de bonbons in
de Hoenderstraat ? Broodje Stols (Bruudsje Stols), was een echte
Maastrichtenaar met het hart op de juiste plaats. Iedere dag kwam
'Gek Netteke' langs. Ze kreeg dan vaan Broodje (Bruudsje) een lekker kop
koffie. Ze had liever een Elske (Dröpke) gehad. Maar Broodje (Bruudsje)
was niet te verlijden. Voor een Elske (Dröpke) moest ze maar ergens
anders gaan. Een paar dagen voor kerstmis ging 'Netteke' haar AOW
afhalen op het postkantoor. En met het geld in haar hand (ze had
geen beurs) ging ze de straat op, een
Broodje Stols (Bruudse Stols) stond toevallig aan de deur en vroeg haar wat gebeurd was. Huilend vertelde ze wat haar was overkomen, Broodje (Bruudsje) was razend en gaf haar alvast enkele tientjes om de eerste dagen door te komen. 'Ga nu aangifte doen bij de politie dan kom je met de kerstdagen maar hier eten', zei hij tegen haar. En hij hield woord, hij had de hele winkel versierd en midden in de zaak had hij een grote kerstboom neergezet met allemaal kerstballen en lampjes. Hij had wat lekkers laten klaarmaken door Jean Labrouche, een van de betere koks in Maastricht. En smikkelen en smullen maar met hun tweeën. Toen hij zag hoe gelukkig 'Netteke' was liepen bij hem de tranen over zijn wangen. Zijn kerst kon niet meer stuk en die van 'Netteke' al helemaal niet. Die 'gauwdief' aan de kerk hebben ze gekregen maar het geld was al op. Via een paar vrienden van Broodje Stols (Bruudsje Stols) is dat met het geld toch nog goed gekomen. Met haar diepe rimpels en grijze haren en geleefde handen kan men bedenken dat zij veel heeft meegemaakt in haar leven. Er is ook nog een gerucht dat ze hierna altijd een broodmes in haar tas had, maar of dit waar was, wie weet ! |
|
 |
 |
|
Bron:Website, Mestreechtenere, MestreechOnline, Zicht op Maastricht, Boek: Het Maastrichtboek (RHCL) |
|
 |
|
Gek
Netteke: