Verkeerspalen als

Soms wandel ik door Maastricht en kom ik iets tegen waar ik niets over gehoord of gelezen heb, nu is dat niet zo moeilijk, tenslotte heb ik geen abonnement op de krant en de weekblaadjes ontvang ik niet ieder week. Een van de dingen die ik tegenkwam is dit 'kunstwerk'. Dit heeft de naam 'kunstwerk', maar dat is in ieder ogen anders. Gelukkig hebben we nog facebook en een gestelde vraag werd er dan ook het verlossende antwoord gegeven door John Vriezelaar, waarvoor dank. Kunst bij lumiere! Verkeerspalen dwars door een parkje in Maastricht, als kunstwerk dat bewust veel vragen oproept Maastricht - Vier jaar lang ‘spaarde’ Charlotte Lagro verkeerspalen. Het waarom van deze bijzondere actie is nu duidelijk. Op weg naar Lumière of de Muziekgieterij kun je niet om haar kunstwerk ‘Zachtloper’ heen.
De Limburger donderdag 28 september 2023 om 06:30 Een doorgetrokken zebrapad met zwart-witte verkeerspalen, dwars door het parkje voor filmhuis Lumière en de Muziekgieterij. Zo kun je Charlotte Lagro’s kunstwerk Zachtloper zien. Ze zette 23 oude verkeerspalen neer, op een heel bijzondere plek, waar nooit iets is gebouwd. „Hier sleepten ze boten uit de Bassinhaven aan wal, het oudste originele stukje Maastricht.” De palen monteerde Lagro de afgelopen week als een lange, onbegroeide pergola; twaalf staand en elf die daarop liggen. Een bewuste zinsbegoocheling. „Vanuit de Boschstraat lijkt de kruising nooit op te houden, omdat ik de nog functionerende verkeerspalen bij het kruispunt doortrek.” Kunstenaar Lagro ‘spaarde’ voor Zachtloper. De afgelopen vier jaar schonk het bedrijf Swarco haar genereus overbodig geworden verkeerspalen, uit Meerssen, Heerlen en Maastricht. Eerder maakte de Maastrichtse al The Fifth Gate, een kortere versie in het Bonnefantenmuseum. Het idee voor de grote Zachtloper viel meteen goed bij de gemeente, die eraan meebetaalde, net als de stichting Sphinxkwartier, het Prins Bernhard Fonds en de stichting Stokroos. De Zachtloper gaat vrij bruut door het parkje heen, sommige palen staan zelfs op het slingerende pad, maar zo dat ze rolstoelers niet in de weg staan. „Met Bart Claessen, ontwerper van het parkje, heb ik minutieus zitten schuiven. Door die strepen hebben ze iets speels, bijna lieflijks, terwijl ze toch op een gevaarlijke situatie wijzen. En dat in deze industriële omgeving.” De drie meter hoge palen heeft Lagro bewust niet erg opgekalefaterd. „Ik wil niet doen alsof ze nieuw zijn. Ik kies ervoor ze rauw te laten, er zit leven in. Dat past bij deze strakke sculptuur.” Met kunstenaar Rob van Acker berekende Lagro dat het hoogteverschil van 1,20 meter mooi stapsgewijs overbrugd kon worden. Haar fascinatie voor voorwerpen als deze palen gaat terug naar haar jeugd. „Als we naar Frankrijk reden wees mijn vader: kijk, hoe mooi die windmolens daar verspreid staan, schijnbaar onlogisch, hoe ze in het landschap opduiken.” Nu schenkt ze de Zachtloper aan haar eigen gemeente. Die naam, Zachtloper, is niet direct evident. „Een object met elf doorgangen waar je vrijelijk doorheen kunt bewegen, een loper. Het zachte duidt op het wachten voor het verkeerslicht, zodat je gedachten even kunnen afdwalen, de tijd nemen voor dingen. Maar verder laat ik de duiding over aan de kijker.” Charlotte Lagro ziet de Zachtloper als een grote persoonlijke stap. „Het is mijn eerste permanente kunstwerk, in de openbare ruimte ook nog. Zo komen mensen op een laagdrempelige manier in aanraking met kunst en mijn werk.” Ze wil mensen met andere ogen laten kijken naar objecten uit de alledaagse omgeving en dat lukt, want ze krijgt veel vragen. ‘Komt er nog iets op? Laat je er iets op groeien?’ „Maar nee, het blijft zoals het is.”

Wie is Charlotte Lagro ? Op de website van Jan van Eyck Academie lezen we het volgende; Charlotte Lagro heeft solopresentaties gehad in het Bonnefantenmuseum Maastricht, Biennale de l'Image Mogelijk (BIP) in Luik (BE), LOOP Barcelona (ES), Galerie Nadja Vilenne (BE), CIAP Kunstverein in Hasselt (BE); evenals groepstentoonstellingen in Bible NYC (VS), FIAC/Officielle Art Fair Paris (FR) en anderen. Ze behaalde haar BA aan de Maastrichtse Academie voor Beeldende Kunst en Vormgeving en nam deel aan verschillende residenties zoals de Skowhegan School of Painting and Sculpture en NARS Foundation NYC. In 2015 won ze de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs. De residentie van Charlotte Lagro wordt ondersteund door het Prins Bernhard Cultuurfonds/Ginkgo Fonds
Bron:De Limburger , Website Jan van Eyck Academie, Charlotte Lagro Foto: John Kerkhofs