(Minicarillon Juwelier Vossen)

Als webmaster ben ik altijd op zoek naar verhalen en dingen over Maastricht. Niet alles is in boeken terug te vinden, vaak roepen wandelingen of het zien van ... vragen op! Een nieuwe bron voor 't Mestreechtersteerke is dhr.Gilbert Peters van Alde Caerte Wandelingen, meer informatie hierover is te vinden op deze website. Ook hier weer naar aanleiding van een vraag van een bezoeker heeft Dhr. Peters eea uitgezocht. Ook hier is het Maastrichtse gezegde 'Kiek 'ns naor bove' van toepassing. Onderstaande artikel is met toestemming van Dhr. Gilbert Peters van Alde Caerte Wandelingen overgenomen.

Aan de Kleine Stokstraat in Maastricht prijkt inmiddels ruim 50 jaar een minicarillon aan de gevel van huisnummer 4. Nog steeds zijn er Maastrichtenaren, die verbaasd omhoog kijken als op het uur de klanken van de klokken bezit nemen van de omgeving.

Het twaalf klokken tellende carillon werd in 1968 geleverd door de klokkengieter Petit en Fritsen uit Asten en werd in gebruik genomen bij gelegenheid van de viering van het eerste lustrum van juweliersbedrijf Willy Vossen in de Kleine Stokstraat. Destijds woonde cabaretier Toon Hermans nog in de Stokstraat, hetgeen geen twijfel leidde hem te vragen de officiële opening van het carillon te verrichten. Een uitnodiging die hij met even weinig twijfel aannam. Hij deed dat onder andere met de bij hem passende humoristische bewoordingen: ‘Ik woon nu in de Stokstraat en ik hoop hier een stokoude man te worden. Daarom eet ik nu ook dagelijks stokbrood en stokvis.’ En tot slot: ‘Als ik nu op dit knopje druk gaat het carillon spelen.’
Via een draadje was heel primitief een verbinding tot stand gebracht met een belletje op de zolderverdieping waar de toenmalige stadsbeiaardier de heer Mathieu Steijns (vader van onze tegenwoordige stadsbeiaardier Frank Steijns) gestationeerd was om het bij het carillon geleverde klavier te bespelen. Dit gebeurde onder grote belangstelling van het toegestroomde publiek, waardoor het pleintje al snel te klein was.

Destijds werd aanvankelijk elk kwartier via een klok mechanische apparatuur in werking gesteld om een melodie af te spelen. De vele daarvoor aangeschafte muziekrollen van geperforeerd plastic, bevatten oud-Hollandse liedjes, operettemuziek en aangepast voor de seizoenen ook carnavalsmuziek, sinterklaasliedjes en kerstliederen.
Jammer genoeg was in die tijd het volume niet regelbaar, hetgeen al snel problemen met de buurtbewoners opleverde. Het pleintje was feitelijk te klein voor zoveel geluid. Als gevolg daarvan werd de frequentie verminderd en de speelduur ingekort.

Nadat de zoons Vossen het bedrijf in 1994 hadden overgenomen, speelde het carillon steeds minder vaak en later zelfs niet meer. Totdat zich de Stichting Carillons Maastricht meldde. Zij wilde het carillon wel overnemen om het elders te plaatsen op een plek waar het geen overlast zou kunnen bezorgen. De familie Vossen vernam dat men de aanslag kon regelen met gebruikmaking van magnetische hamers. Kort hierna werd het besluit genomen het carillon te renoveren en uit te rusten met het nieuwe hamermechanisme en bediening via een computer. De juwelierszaak was toen al niet meer op het pleintje gevestigd. Foto rechts is gemaakt in 2009 dus voor de restauratie.

Op 29 mei 2010 werd bij de heringebruikname van het gerenoveerde carillon de opening verricht door de huidige stadsbeiaardier de heer Frank Steijns. Tegenwoordig produceren de klokken van het minicarillon overdag op het uur de klanken van het Maastrichts volkslied. Helaas is er nagenoeg niets terug te vinden op het internet, kranten of jaarboeken. Als u meer informatie of zelfs foto's van de onthulling heeft dan hoor ik het graag. U kunt mij mailen via deze link.

Naor Bove

Bron: Blog Alde Caerte Wandelingen, de heer Willy Vossen.  Foto John Kerkhofs