Hotel L'Empereur

'La Grande Dame'

 

Hotel L'Empereur:

Hotel l’empereur oftewel ‘La Grande Dame’ (De Grote Dame).

Als je uit het station aan de stationsplein komt valt een gebouw je meteen op namelijk Hotel L’Empereur. Het statige hoekpand gelegen op de Stationsweg en Paralelweg met zijn unieke toren met bovenop een keizers’ kroon van goud. Het gebouw spreekt tot je verbeelding,  hoe vaak ging ik er niet langs en viel me de uitstraling op, luxueus, chic, een andere wereld, vergelijk het maar met de jaren twintig. Ik stel me de mannen in smoking voor en de dames in sjieke lange rokken met parels, handschoenen tot aan de ellebogen en sigaretten in een mondstuk. Ik hoor het orkest spelen en ruik als het ware de sigaren en sigaretten.

Maar nu na de werkelijkheid terug, in de Coronatijd is het erg rustig op straat. Alles gaat in een rustiger tempo, je kunt de tijd nemen om eens goed naar de gebouwen te kijken. Nooit eerder was me de pracht van het gebouw van Hotel L’Empereur opgevallen, de versieringen, de gouden dieren koppen die met punten verbonden zijn, de salamander en die ene salamander die zich om de regenpijp heeft genesteld. In deze moeilijke tijd heeft men besloten om het gebouw te restaureren, maar daar meer over later. Voor een uitgebreide beschrijving met prachtige woorden in vaktermen kunt u terecht op de site van Rijksmonumenten.

Eerst wat geschiedenis, in 1901 werd de kavel aangekocht door Ernest Bosch, Dhr. Bosch was eigenaar van de Stoombierbrouwerij De Keyzer in Wyck. Ze kregen toestemming om op de bewuste hoek een ‘Grande Hotel’ te bouwen. Ze gaven het de naam ‘Grand Hotel de L’Empereur, de naam verwijst naar de Brouwerij ‘De Keyzer’ wat in het Frans ‘L’Empereur’ betekent. Het hotel is gebouwd in de zgn Nouveaux of Jugendstil stijl. Hierdoor is in het hele interieur werk te bewonderen van kunstenaars als Gertie Bierenbroodspot, Emile Cornelis, Ger Stallenberg en Guy Olivier.

De opdracht werd gegund aan de Rotterdamse architect Jacobus van Gils en de bouw duurde van 1901 tot 1903, in 1902 heeft men al de eerste gasten kunnen verwelkomen. Hoewel de Brouwerij De Keyzer eigenaar was van het hotel werd deze door iemand anders gerund. De Familie Beyersbergen werd in 1938 de eigenaar van het hotel en in 1997 werd het hotel overgedragen aan familie van Eijl van de Amrath Hotelgroep.

Verbouwingen/groei:

Het originele hotel had 40 kamers, bouwopzichter was dhr Ramaekers uit Geleen en de aannemers waren de heren Houx en Reggers, het hotel is gebouwd als ‘spoorweghotel’. De eerste verbouwing was in de jaren ’80, hierbij werd het bestaande hotel uitgebreid aan de Paralelweg met nog eens 40 kamers. Een totale renovatie en uitbreiding zou volgen van 2002 tot 2006 hierbij werden het aantal kamers uitgebreid van 80 naar 150 en werden er vergaderfaciliteiten onder de naam ‘Les Grands Salons & Fętes toegevoegd. In 2004 werd de gevel via een speciale lasertechniek gereinigd door een sterk geconcentreerde laser wordt het oppervlak zeer heet waardoor de vervuiling in de lucht oplost. Deze methode van reiniging brengt geen schade toe aan het oppervlak en is daarom geschikt voor kwetsbare ondergronden. Van 2016 tot 2018 werden het interieur van de hotelkamers in het originele gedeelte en het restaurant geheel vernieuwd. Nu anno 2020 wordt de gevel gerestaureerd, de dakranden worden vervangen door zink en geplaatst door Stevacom Bouw uit Wessem, deze waren ook betrokken bij de uitbreiding van 2002 tot 2006. Het aangetaste mergelsteen wordt gerestaureerd door de fa. Kleijnen uit Sibbe. Schildersbedrijf Palet uit Genemuiden zal de historische kleuren terugbrengen, hierdoor wordt de gevel weer in originele staat gebracht en zal er een waterdichte coating worden aangebracht. Het totale project heeft zo’n twee maanden in beslag genomen en is begin November 2020 afgerond.

De gevel:

Zoals eerder vermeld heb je tijd nodig om de hele gevel goed te kunnen bekijken, van de prachtige gevelreclame aan de Paralelweg tot aan het tegeltableaus boven op de gevel aan de Stationsstraat, stuk voor stuk ware kunstwerken. De gouden kikkers, uilen en apenkoppen die met gouden punten met elkaar verbonden zijn, de steunen van het balkon die het bourgondisch leven van Maastricht voorstellen, verder de twee hoofden aan de onderzijde van de hoektoren van dhr. Bosch, hogerop aan de hoektoren de gebeeldhouwde hoofden van vroegere obers en staf. Uiteraard de Engel van Maastricht, de Engel van Hotel Amrath als tegeltableau en een beeld van de leeuw met het wapen van Limburg. Uiteraard moeten we niet ‘Adriaan’ de hotelkater vergeten die vereeuwigd is als sculptuur op de gevel aan de paralelweg.

Tegenwoordig heeft het hotel 149 kamers, een restaurant, bar, zwembad en zeven multifunctionele vergaderruimtes met plaats voor gezelschappen van meer dan 1000 personen. Men beschikt zelfs over een zgn. ‘Grand Ballroom’, deze is geschikt voor 450 personen.

Het schijnt dat er in het begin zelfs een casino is geweest, Paul Berben laat ons weten: Es in Holland casino's. De onderwereld zaot dao biejein de ingaank aon de stationstraot hoort bij Mestreech. De ingaank op parallelweeg waor Meerssen. ’t Waor in de periode begin 1900. Es de pliesie vaan Mestreech binne vele , ginge ze in Meerssen nao boete en aandersum. Zoe bleve ze deks oet han vaan de govie !

Maw, Je kunt het vergelijken als in Holland Casino’s. De ‘onderwerled’ zat er bij elkaar, de ingang aan de Stationsstraat lag in Maastricht terwijl de ingang aan de Paralelweg op het grondgebied van Gemeente Meerssen lag. Als de politie van Maastricht binnenviel, gingen ze men in Meerssen naar buiten en andersom. Zo bleven ze vaak uit de handen van de politie.

Ook hier geldt de gezegde ‘Kiek ‘ns naor bove’.

 

Bron: Website  Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, Monumententaal,  Facebook Hotel L’Empereur, Hans ven Eijsden Maastricht Lokaal, Paul Berben, Bob van Herpen manager Uitzending RTV Maastricht Foto's John Kerkhofs.

Nao Bove

 Aonvaank