La Fortezza

La Fortezza.

Dit gebouw is te vinden op de Avenue Céramique en is ontworpen van 1989-1998, de architect is Mario Botta en de opdrachtgever is Wilma Vastgoed, Kantoren Fonds Nederland. De bouwkosten bedroegen 19 miljoen euro.

De naam betekent kasteel, fort, vesting. Het ligt tegen de voormalige vestingmuren van Wyck aan, het bastion van Parma. Het bestaat uit twee vleugels, haaks op elkaar, met in de oksel een ronde toren met binnenplaats. Daardoor lijkt het op verdedigingsmuren met een rondeel. Dat idee wordt versterkt door de kantelen bovenop. En door wat kanonskogels die hier en daar zijn blijven liggen. Aan weerskanten van de Avenue Céramique bevinden zich de twee lage langgerekte vleugels die de oude stadsmuur symboliseren en die aan de uiteinden worden gemarkeerd door rechthoekige volumes. Natuurlijk ligt er een fontein naast, net als bij rondeel de Vief Köp en bij de Recentoren. Het is een fotogenieke plek.

Het complex neemt aan de noordzijde van het Céramique terrein tegenover het Centre Céramique een sleutelpositie in. Het staat op de grens tussen oud en nieuw, op de plaats waar vroeger de stadsmuur stond. De door architect Botta ontwikkelde gebouwen is bijna altijd een combinatie van primaire vormen, een cilinder of kegel omgeven door rechte blokken uitgevoerd in zwaar metselwerk of beton. ‘La Fortezza’ is hierop geen uitzondering.

In zijn ontwerp in Maastricht is het de herinnering aan de stadsmuur die levend wordt gehouden door de twee lage kantoorvleugels. Als ‘pijlen’ wijzen naar de oude en nieuwe stad. Ze flankeren een rond gebouw met appartementen, dat staat als een ’toren’, een baken in de stad, zonder voor of achterkant. Dit cilindervormig gebouw bestaat uit acht verdiepingen met een vierkante binnenplaat en beslaat 7.000 vierkante meter kantoorruimte, 98 woningen en een ondergrondse parkeerplaats. Er is veel aandacht besteed aan de detaillering van het roodbruine metselwerk. Ondanks de naam doet het gebouw statig en ook vriendelijk aan. Dat komt door de prachtige kleur baksteen en door het fraaie metselwerk vol details.

Foto's 2020 John Kerkhofs

Bron: Boek 'Mijn favoriete gebouw in Maastricht en Omgeving', Uitgebracht door TOPOS, Redactie Nico Nelissen, Will Köhlen en Math Reneerkens. Blz 186-187 Harry Gulpers, architect. Website: Architectuur.org, aanvulling 09-2022 Peter Scheele . Foto's John Kerkhofs.

Nao Bove