Les Mouleurs, Wonen in hartje Maastricht.

Met dank aan Titus Panhuysen en Jan van Tol. Deze hebben samen een boek uitgebracht met 550 foto's onder de titel 'Les Mouleurs 2017 - 2020'. (Het boek is te bestellen bij Blurb Inc., San Francisco USA, zie bijgaande link).

Het Sphinxkwartier wordt meer en meer bij het centrum getrokken en leefbaar gemaakt, waar destijds de productie van sanitair uit de ovens rolde is nu naast het Studenthotel (Eiffel-2017), Loods 5 (Sphinx Fabriek-2018), en sinds eind november de koffiebranderij Blanche Dael (Brikke-gebouw-2020). Naast deze uitbaters zit er ook nog een Bioscoop (Pathe) en een 155 meter lange gang, de zgn Sphinx Passage(brandgang Studenthotel-Bioscoop-2019) waarin mbv 30.000 tegels de geschiedenis van de Sphinx wordt uitgebeeld. Sinds kort kan er ook gewoond worden in en zijn er meerdere appartementengebouwen gerezen waar oa eerst het parkeerterrein voor de werknemers was aan de Maagdendries. De naam van deze prachtige gebouwen 'Les Mouleurs'.

De naam ‘Les Mouleurs’ was ooit verbonden aan een bepaald deel van de voormalige fabriek, een gebouwdeel dat uit oogpunt van monumentenbeheer behouden is gebleven in de noordhoek van het fabrieksterrein. Veel serviesdelen werden gemaakt door ze te gieten in een mal. Vloeibare klei werd dan in een gipsen mal/moulle gegoten. Het gips zuigt het vocht uit de klei waardoor er een kleilaag tegen de wand vormt. De vloeibare klei die over is wordt eruit gegoten. Zodra het mogelijk is haalt men de gegoten vorm uit de mal en worden de naden weg gesponst of weggesneden.

Aan de Maagdendries naast de Andrieskapel en vlakbij de Boschstraat heeft de Vereniging van Opdrachtgevers ‘Les Mouleurs’  in eigen beheer een gebouw gesticht met 20 ruime appartementen. Het grondstuk waar het appartementencomplex in 2020 tot stand is gekomen, behoorde ooit  tot het Sint Andriesklooster dat rond 1350 is gebouwd door de begijnen van het Sint Andriesconvent van Sint Pieter. De straat tussen het gebouw en de Andrieskapel is dan ook ‘Andriespoort’ is genoemd. ‘Poort’ omdat dit een van de ontsluitingsstraten vormt van het Sphinxgebied.

Exact onder het gebouw lag de laatmiddeleeuwse begijnhof van het Sint Andriesklooster. Na de Tweede Wereldoorlogwas de kapel het atelier van kunstenaars, waaronder Charles Eijck en Piet Killaars. IN 1982 heeft men het St.Andriesklooster gerestaureerd en kreeg het Sociaal Historisch Centrum Limburg onderdak in de kapel. Sinds februari 2019 biedt de Andrieskapel onderdak aan ontwerpbureau René Holten Industrial Design. Een paar keer per jaar stelt René Holten de kapel open voor publiek en kun je hier terecht voor exposities op het gebied van design en kunst.

De Vereniging van Opdrachtgevers voor de bouw van het appartementencomplex (inmiddels Vereniging van Eigenaren) heeft de naam ‘Les Mouleurs’  aangenomen als reminiscentie aan het verleden van de Sphinxfabrieken, waar mouleurs / mallenmakers  werkzaam waren. Tevens is het een speelse associatie met de voorbereidingsperiode op het toekomstige wonen waarin ideeën en financiën in een lang traject vooraf tot ideale appartementen moesten leiden. De bewoners zijn het nieuwe element op het oude Sphinxterrein.

Zij bouwen de toekomst, zij maken de mal.

Titus Panhuysen en Jan van Tol hebben samen een boek uitgebracht met 550 foto's onder de titel 'Les Mouleurs 2017 - 2020' .

(Het boek is te bestellen bij Blurb Inc., San Francisco USA, zie bijgaande link).

Les Mouleurs bestaat uit drie vleugels van hoogstens vier woonlagen, deze liggen rond een binnenterrein dat zich naar het Westen toe opent op een binnentuin. Vanaf de Maagdendries lijkt het gebouw schuil te gaan achter de voormalige fabrieksmuur van de Sphinx en geeft door zijn rigide industriële ontwerp een nieuwe passende invulling aan dit markante stukje Maastricht  en haar indrukwekkende fabrieksgeschiedenis. De hoofdentree van het gebouw bevindt zich centraal in de oostgevel aan de Andriespoort. Hier is ook de doorgang naar de ondergrondse parkeergarage. De noord en oostvleugel vormen samen een rechte haak en zijn gedekt door lessenaarsdaken met in de bovenste verdieping langs de buitenzijde hoge ramen die op de stad uitkijken. De apart en lichtvoetig vormgegeven zuidvleugel met plat dak haakt aan op het oostblok als een glazen tuinhuis. Twee trappenhuizen met liften in de hoeken van de binnentuin geven toegang tot de appartementen. De royale woonruimtes liggen in de lengteas van de gebouwvleugels en worden gekenmerkt door magnifieke lichtinval, van twee zijden. Gestreefd is naar een maximaal energieneutraal gebouw.

De bewoners hebben vanaf het begin de vrijheid gehad om hun appartement naar eigen wens in te delen. Zij mochten zelf de grootte, de plaatsing en de functies van de ruimtes bepalen. Zelfs de plaats en de grootte van de aanwezige overdekte balkons of loggia’s. In de kelder is voor ieder appartement een bergruimte en is er een fietsenkelder. Prachtig zijn de verschillende kleuren baksteen en het mooie reliëfspel van gemetselde verticale en horizontale lijnen.  

Les Mouleurs De bouw:

Start ontwerpproces 2014,

Start bouw 2018,

Oplevering 2020,

Ingebruikname 2020,

Bruto m2 5987,

Netto m2 2852,

Inhoud M3 19914.

Meewerkende partijen:

Architectenbureau Humblé – Martens – Willems

Projectarchitect Rik Martens

Ontwerpteam Rik Martens, Fred Humblé, Noud Willers

Opdrachtgever CPO Les Mouleurs

Aannemer Laudy Bouw & Ontwikkeling

Constructeur Castermans engineers

Adviseurs installaties E & W

Cauberg-Huygen Raadgevende Ingenieurs BV

Leveranciers ASW Gevelbouw

Stedenbouwkundige Palmhout Urban Landscapes

Aannemer Laudy Bouw

Projectmanager Hott Vastgoed.

Bron:  Boek 'Les Mouleurs 2017 - 2020' beeldrapportage uitgebracht door Titus Panhuysen en Jan van Tol. Het boek is te bestellen bij
Blurb Inc., San Francisco USA, zie bijgaande link. Website: Sphinxkwartier, Andriesklooster, René Holten Industrial Design. Foto's John Kerkhofs.