Jean Prick

(Bugatti maan in hart en neere)

Jean Prick?

Jean Prick  1937 - 2019

Jean Prick een man met een passie, iedereen in Maastricht, Limburg of misschien wel in Nederland kent de naam Jean Prick als die man die hevig geëmotioneerd op de televisie bij het programma Showroom in 1980 te zien was omdat zijn vader hem zijn geliefde Bugatti had afgenomen omdat hij door het oranje/rood stoplicht was gereden in Hamburg toen ze op weg waren naar een rally in Denemarken.  ‘Zijn vader zei dat hij nooit meer een Bugatti zou rijden’. Na de dood van zijn vader erfde mede dankzij zijn zus en broer toch een Bugatti, een model T57 Ventoux 3300 cc, 135 pk met 8 cilinders uit zijn geboortejaar 1937.

Een man die zijn vrouw zou willen ‘verkopen’ of aan iedere Nederlander een gulden willen vragen om een door hem zo geliefde Bugatti te kunnen kopen. Gek genoeg verklaarde hij bij de afscheidsfilm van Showroom in 1989 kwartier waar elke geïnterviewde van de uitzendingen nog eens de revue passeerde. Jean  komt aan het woord op 54.42 min van een uitzending uit 1983. Op de vraag of Jean veel reacties heeft gehad over het 'verkopen van zijn vrouw' vertelde hij dat hij inderdaad erg veel reactie heeft gehad op de uitzending en enkele op de 'verkoop van zijn vrouw', er was een man die hem belde en vroeg wat zijn vrouw moest kosten, toen Jean zei 300.000 gulden zei de onbekende man 'gekke Prick' en gooide de telefoon neer, Jean is nooit achter de identiteit gekomen van deze persoon. (Deze uitzending is terug te zien op YOUTUBE (54.42 min) onder deze LINK). 

Jean Prick, naast vader, opa, Bugatti liefhebber was vooral een fotograaf, vele kennen zijn zaak op het Amorsplein, menig Maastrichts stel heeft een bruidsreportage gemaakt door Jean Prick en in vele cafe’s hangen zijn zwartwit foto’s op spaanplaat geplakt met een door hem zelf geschilderde zwarte rand en zijn stempel achterop.  Jean Prick die niet weg te denken is bij de InterClassics beurs in het Mecc, zijn laatste beurs, zijn grootste wens heeft hij afgelopen januari 2019 middels de wensambulance nog kunnen bezoeken.  Jean Prick verhuisde ieder jaar weer een deel van zijn inboedel vol met memorabilia richting het MECC, zijn ‘stand’ zag er dan ook steevast uit als een gezellige woonkamer. De beurs die mede dankzij hem zo groot is geworden zal nooit meer hetzelfde zijn.

Die liefde was niet vreemd, de familie had meerdere Bugatti’s in haar bezit en zo raakte Jean - die niet toevallig naar de zoon van Ettore Bugatti was genoemd - besmet met het Bugatti-virus. Prick beschreef de Bugatti’s als “de superauto’s van de wereld”.Zijn vader Guillaume Prick 1908-1983 (De Paus der Bugatti’s) was tenslotte de oprichter van de Bugatti Club Nederland en zijn vader Guillaume, die in 1958 de eerste Bugatti-rally van Neercanne naar de 24 uur van Le Mans organiseerde. Op de foto rechts dhr. Guillaume Prick tijdens de BCN rally.

Ik kreeg nog een mooi berichtje van mevr. Kitty Goubet-Prick:

Mooi verhaal van Jean..mijn vader heeft me eens verteld....dat Jean nog familie was ver weg..
Ik weet wel nog een leuke anekdote..toen mijn ouders 25 jaar getrouwd waren en hij foto's zou maken.
Echter na een uurtje was hij weg en liet hij zijn toenmalige vrouw verder foto's maken...'want hij ging naar Italy...naar de Bugatti fabriek/race'..

Dit is alweer 43 jaar geleden, als mijn vader nog geleefd had, waren ze dit jaar 68 jaar getrouwd!

Heeft u ook nog anekdotes of denkt u dat er nog iets ontbreekt dan kunt u een mail sturen naar info@mestreechtersteerke.nl

 

Soms krijg je respons op een geplaatste artikel op mijn website, indien mogelijk en met toestemming van de schrijver plaatst ik deze dan bij het bewuste artikel. Zo ook het onderstaande mail van dhr. Jan Claes uit België, waarvoor dank.

Bij het bezoek van uw site borrelen mooie herinneringen op aan mijn bezoek aan Guillaume Prick in 1979. In die tijd was ik een jonge afgevaardigde voor een verzekeringsmaatschappij en tijdens een visite bij cliënten in het kleine maasdorpje Neerharen zag ik op de schoorsteenmantel een foto van het dochtertje des huizes met een Bugatti. 

Bleek dat de plaatselijke zonderling met de kindjes rondreed bij gelegenheid van een eerste communie of dergelijke. 

Foto links via Beeldbank fotocollectie GAM: 2632, Cannerweg 800 (Chateua Neercanne) Autorally 'Bugatti club Nederland'. Ontvangst op kasteel Neercanne. Voorzitter Giel Prick in gesprek met een van de deelnemers. Rechts de 14 jarige Candide Prick. Foto Jef Naseman.

Ik spoedde mij naar de Heer in kwestie na het bezoek aan mijn cliënt naar het opgegeven adres en belde aan: het was winter, 21 uur in de avond en dus reeds donker. Guillaume Prick zelf  - een in mijn jeugdige ogen stokoud heertje -  (ik ben vandaag zelf 75 .... hij was toen pas 70 !) opende de deur op een kier (een stevige voordeur in een solide landhuis, stijl voormalige pastorie).  Op mijn vraag naar zijn Bugatti kreeg ik het verzoek later terug te komen. We spraken de volgende zaterdag op de middag af. Die zaterdag meldde ik mij, nieuwsgierig en met kloppend hart, in gezelschap van een goede vriend die er meer over wist dan ik.

De Heer Prick, waar we aardig naar opkeken, ontving ons allervriendelijkst in zijn living, waarvan ik me herinner dat er een hoefijzervormige radiator en een stuurwiel tegen de wand hingen en vooroorlogse autotijdschriften op de salontafel lagen. Zijn echtgenote verdween uit beeld toen we even later naar zijn garage gingen. U kan zich onze verbazing voorstellen: de oldtimerbeweging in België was toen nog quasi onbestaande en daar traden wij binnen in een ruimte waarin zich niet één, maar DRIE échte Bugatti's bevonden!!! In een houten garage afgedekt met golfplaten voorzien van alle materiaal, een smeerput, vetten en oliën DRIE Bugatti's, een 37, een 43 -beide frans blauw- en een 57 coupeì Ventoux type 'metdeborstelgeverfd' in grijs... (*) De blauwe was de bekende open Bugatti waarmee hij zich het vaakst verplaatste, met de Nederlandse cocarde op de flank en een paar stevige lederen bagagetassen opzij, de andere twee, daarvan ben ik de typenummers kwijt.
Bij het zien van DIE wagen -ik kwam van het licht buiten in een schemerdonkere garage- liep ik in de open smeerput, schade: een geschramd been, nieuwe broek (Helsen, 3000 Bfr toendertijd) van onder tot boven gescheurd maar gelukkig dat ik dát kon aanschouwen en nu nog kan doorvertellen.

Over de smeerput stond de wagen die hij zichzelf voor zijn 70 ste verjaardag cadeau gedaan had: een blauw metaalkleurige Alpine A310.

Overigens, de batterij van de Alpine A310 werd 's avonds mee binnen in huis genomen; daar slingerden nog oude tijdschriften rond met op de buitenbladzijde de beeltenis van Koningin Astrid... of het 1935 was! Aan de muren ook menige foto genomen in Molsheim, oprichting BOC (ca 1957) met op één foto Bugatti type 50 Coach Profileì (of Coach Surprofileì ???), Collectie Haumont Hasselt ? .

Van restaureren was blijkbaar nooit sprake geweest: alles was "dans son jus": doffe lak en veel goed ingevet staal. Verhalen in het volgende uurtje gingen over de veelvuldige (elke 10.000 km) vooroorlogse ritten naar Molsheim voor onderhoud en revisie, over de familie Bugatti  die hij destijds persoonlijk kende, bewijs waren de vele foto's die  - met opgekrulde randen, de garage was niet verwarmd - overal tegen het houtwerk geprikt waren. G.P. met Ettore, met L'ébé...

En zo kunnen we nog uren doorgaan ! Wagens vrij onlangs (anderhalf jaar geleden, Brussel Heysel/Maastricht Mecc ?) teruggezien op een stand van Bugattist Braam Ruben (zonen)..

Wat een meneer! Minzaam, fier en hoffelijk!

Wij dankten na een uurtje en zagen hem nooit meer terug......dat was ook niet nodig, dat éne uur was een zaligheid die niet meer te overtreffen was.

Beste groeten,

Jan Claes 

PS Natuurlijk ben ik mijn hele leven zelf ook autogek geweest, voornamelijk Alfa Romeo waarvan ik er een dertigtal had, zelfs ooit een GTA, en waarvan ik er nog één bezit. Een Spider van 1972. Rood natuurlijk. Kwestie van af en toe te kunnen terugkeren in de tijd.

De Wensambulance,

Dochter Chantal wist dat haar vader deze keer het MECC niet kon voorbereiden en heeft zei met haar man en moeder en een aantal goede vrienden samen ervoor gezorgd dat haar vader donderdag 10 januari 2019 met de wensambulance naar het MECC, zijn 2de thuis is kunnen gaan en natuurlijk moest dit keer groot gevierd worden met ontvangst van confetti, taart en gebakjes en om haar vader te ere heeft zei voor diegene die geholpen en voor de organisatie van het MECC shirts laten maken, het was een prachtige dag en haar vader Jean was zo trots, hij vertelde iedereen die naar hem toe kwam op de stand dat zijn dochter het fantastisch had gedaan en een echte Prick is.

Op de foto's van links naar rechts het ontvangst, de taart en dochter Chantal Prick laat haar vader de shirts zien.

Een aantal filmpjes met Jean Prick en zijn Bugatti’s zijn te vinden op YouTube

Showroom 14 oktober 1980 de hele uitzending mbt Bugatti met een geëmotioneerde Jean Prick.

Over Jean 'Bugatti' Prick

Showroom 14 oktober 1980 compilatie Emotionele Jean Prick en 'verkoop' van de echtgenote.

Fotocollages van verscheidene jaren Interclassics MECC Maastricht gemaakt door John Kerkhofs.

Het afscheid van Jean Prick mooi verwoord door Chapeau Magazine in persoon van Jo Cortenraedt gepubliceerd

op 26 januari 2019 en te vinden op de blog van Chapeau Magazine

Naor Bove

Bron: Interclassics Maastricht De Limburger, 1Limburg, De Telegraaf,  Autoblog, Foto Jean Prick in zijn fotozaak op het Amorsplein beschikbaar gesteld door Mat Gulikers via FB, foto G.Prick, Bugattibuilder, foto Jean Prick Bugattibuilder, fotocollage ontvangst Jean Prick in het MECC beschikbaar gesteld door mevr.Chantal Prick, fotocollage  Bugatti InterClassics MECC John Kerkhofs..

Speciale dank voor de mooie aanvulling en foto's van mevr Chantalle Prick en de Wensambulance Limburg.

eine terök