De geschiedenis van een van de bekendste kledingwinkels van Maastricht, "Maison Louis'.

Eerste Maatconfectiebedrijf in Nederland

Een verhaal van vier families;

Hij was pas 23 jaar, Louis Foyer. Toch wist hij het in 1879 zeker: dat wat in Maastricht ontbreekt   is een plek waar gewone mannen een maatpak kunnen kopen. Pakken die betaalbaar zijn doordat ze op grote schaal worden gemaakt oftewel confectiekleding. Daarna geeft hij zijn eigen naam aan de winkel en begint die confectiekleding zelf te maken. Een heus landelijke primeur.  Foijer, zelf een Maastrichtenaar in hart en nieren betrekt een pand in de Grote Staat en neemt een coupeur uit Parijs om patronen te ontwerpen en kleine series pakken, colberts, jassen en broeken te laten maken door de kleermakers op het atelier. De inwoners van de stad wisten snel de weg naar Maison Louis te vinden, de nog bewaard gebleven administratie van dat eerste jaar is daar een stille getuige van.

‘Nouveauté: confection!’ Zo prees Louis Foyer in 1879 in advertenties zijn handelswaar aan. Maison Louis, de zaak verkocht herenconfectiemode in de Maastrichtse Grote Staat en dat moest iedereen weten. In die tijd bestonden er immers alleen nog maatpakken. Op 1 maart 1879 opent Maison Louis in de Grote Staat 1828, (nu nummer 43) een winkel met een uniek concept: confectiekleding. Een heer van stand liet zich in die tijd een maatpak aanmeten, maar voor de gewone burger was dit te duur. Louis liet zich inspireren door de Joodse families Van Dam en Levie, grondleggers van de confectie-industrie, en besluit zelf confectiekleding te gaan maken en verkopen.

Op de foto links uit de Nieuwe Limburger van vrijdag 28 februari 1969 zaak in haar eerste gestalte. Het meisje in het wit is mevrouw Franck die voor de oorlog naar Amerika verhuisde. De mijnheer met panamahoed op foto is de oude heer Foyer, de vader van de stichter van de zaak

Maison Louis was de oudste confectiezaak. C.en A. en Peek en Kloppenburg zijn eerst van 1884 actief, al deze ondernemers kwamen uit het naburige Duitsland, waar omstreeks 1850 de confectie begonnen is. Rond de eeuwwisseling kreeg Maastricht er nog twee confectiezaken bij, namelijk de “Matador” op de hoek van Spilstraat, eerst Kreijmborg, later Bervoets, en de “Drapeau Belge”van Theunissen op de hoek van de Helmstraat.

In 1879 kwam de heer Dumoulin in dienst bij “Maison Louis”, hij bleef daar tot aan zijn dood. Zijn dochter mej. Dumoulin heeft eveneens haar hele leven bij Maison Louis gewerkt. Zij vierde haar 50 jarige jubileum en genoot van haar pensioen in het bejaardenhuis aan de Abtstraat.

Maison Louis is een echt familiebedrijf. Helena, De enige dochter van de stichter huwde met Daan Franck uit Bergen Op Zoom, waarmee de familie Franck haar intrede in Maastricht en in “Maison Louis” deed. In 1919/1920 werd de Schoenen Bazar voor achttienduizend gulden aangekocht en bij “Maison Louis” getrokken, hetgeen tot een verbouwing leidde. In 1935/1936 werd de stoffenzaak Micheels er bij getrokken en in 1965 het café ‘Het Paradijs’.

Nadat Daan Franck overleed aan een longontsteking in 1933, nam zijn zoon Lou samen met zijn moeder Helena de herenmodezaak over. Zij stelden in 1934/1938 Pierre Fischer aan als bedrijfsleider, verkoper en etaleur. Vanaf 1946 was hij directeur N.V., aangezien de familie Frank naar Amerika was uitgeweken. Uiteindelijk nam Pierre Fischer in 1961 de zaak over van Lou Frank. Aan de “Maison Louis” waren destijds 45 man personeel verbonden. Het pand heeft thans een etalagebreedte van 21 meter. Sinds 1966 is Wim Fischer in het bedrijf werkzaam, net als zijn broer Ger. Hij bleef tot 1985 betrokken. Advertentie Maison Louis rechts, Limburger Koerier van 06031939.

Kroon op het werk is natuurlijk het predicaat ‘Hofleverancier’, dat de zaak in 1989 krijgt. Wim Fischer loopt tegen zijn pensioen en geen van zijn drie kinderen gaat de zaak overnemen. Geen opvolging en het pand is toe aan een grondige verbouwing. Stoppen of … ? Richard Colson, zoon van Paul, wil ooit graag de zaak overnemen. In 2009 gaat Paul Colson dat doen, voor zijn zoon. De renovatie gaat door en Maison Louis verhuist tijdelijk naar de Grote Gracht. Maar zoals dat vaak met renovaties gaat, loopt ook deze enorme vertraging op. Dat doet de zaak geen goed. Er kan een pand aan de Stokstraat betrokken worden. Dat is moeilijk voor Wim; zijn hele leven, zowel privé als zakelijk, heeft zich afgespeeld in de Grote Staat. Er huist zoveel geschiedenis, emotie en bezieling daar, op nummer 39 tot en met 43. Uiteindelijk wordt de knoop doorgehakt en zetelt Maison Louis sinds 2011 in de Stokstraat.

Maison Louis tijdens de 2e Wereldoorlog:

Juden Geschäft;

De oorlog breekt uit en zoon Lou vlucht samen met moeder Hélène naar Amerika. Van te voren had hij notarieel laten vastleggen dat Pierre directeur van Maison Louis zou worden en de woning boven de winkel zou betrekken. Dankzij het feit dat hij de hele oorlog heeft volgehouden dat alles wat er stond van hem was, behoorde de familie Frank tot één van de weinige families die na de oorlog al haar bezittingen nog had. Tijdens deze zware jaren werd er niet geleverd aan Maison Louis. De werknemers die er nog waren, moesten het hebben van herstelwerkzaamheden en het keren van jassen. Het bord “Juden Geschäft” is dankzij eerste verkoper meneer Bremen vakkundig verdwenen.

Sneeuwpakken;

Tijdens de bevrijding van Maastricht in september 1944 krijgt Pierre Fischer van een Amerikaanse officier een speciale opdracht: of hij witte sneeuwpakken kon maken voor de soldaten in de Ardennen. Mevrouw Fischer wist van lakens zo’n pak te fabriceren en de tevreden officier wilde er vijfduizend afnemen. Er werd gezocht naar lakens en uiteindelijk werden er samen met de gevorderde confectiefabriek De National honderdvijftig stuks gemaakt! Van de stofrestanten werd kinderondergoed genaaid dat door het Rode Kruis verspreid werd onder de kinderen van Maastricht.

Jubileums, Jubilarissen en Afscheid:

40 Jaar

Dhr. Schiffeleers hier links op de foto uit de Limburger Koerier van woensdag 30 september 1936. Op donderdag 1 oktober is dhr. A. Schiffeleers veertig jaar in dienst van de firma Maison Louis aan de Groote Staat alhier. Hij begon daar dus zijn arbeid in 1896. Maastricht zag er toen heel anders uit en de winkelstand vertoonde een heel ander aspect, dan men tegenwoordig gewend is. IN hetzelfde pand, waarin de zaak van Maison Louis is gevestigd, bestond zij toen ook, doch was toen kleiner, de jongste uitbreiding van deze zaak is trouwens niet eens zoo heel lang geleden tot stand gekomen.

Vijf en twintig jaren heeft de heer Schiffeleers gewerkt onder leiding van dan heer D.D. Frank, terwijl hij thans, onder de derede genaratie der familie Frank de zaak leidt. Den groei van de zaak heeft de heer Schiffeleers dus heelemaal meegemaakt en het is duidelijk, dat hij in den loop van die vele jaren een grooten kring van connecties verkregen heeft, die hem op den dag van zijn jubileum zeker niet zullen vergeten. Als bedrijfsleider der zaak, die van beginnen af aan den naam van Maison Louis gedragen heeft, is de heer Schiffeleers in breeden kring bekend en gewaardeerd, als een correct man, die den band tusschen publiek ek zaak steeds op de meest volkomen wijze tot stand bracht. Op zijn verzoek heeft het jubileum slechts met een intieme huldiging worden gevierd.

20-25 en 35 Jaar

In Limburger Koerier maandag 6 maart 1939 gaat het artikel naast de 60 jarig bestaan van Maison Louis ook over enkele jubilarissen. De heer B. ten Hagen viert zijn 25 jarig jubileum als coupeur. Mej. E. Dumoulin herdenkt eveneens het feit, dat ze 25 jaar geleden in dienst trad van de firma, nadat haar vader reeds vrijwel van de oprichting der zaak af, voor Maison Louis werkzaam is geweest. Tegelijkertijd zal ook herdacht worden dat de heer G. Stassen 35 jaar als grootwerker aan de zaak verbonden is. Verder zij madame H.Jansen-Smeets en madame M.Schreurs, alsmede de heeren J.H. Jansen en A.J. Jungbluth reeds twintig jaar in dienst bij Maison Louis, reden genoeg voor feestviering. Op de foto rechts, drie jubilarissen, van links naar rechts de heer B. ten Hagen, 25 jaar coupeur, mej. E.Dumoulin 25 jaar vestenmaakster, en de heer G.J.H. Stassen, 35 jaar kleermaker (krant Limburger Koerier 06-03-1939)

50 Jaar

mej. Dumoulin heeft net als haar vader eveneens haar hele leven bij Maison Louis gewerkt. Zij vierde haar 50 jarige jubileum en genoot van haar pensioen in het bejaardenhuis aan de Abtstraat.

60 Jaar bestaan Maison Louis

"Met passe en meete, woorte 60 jaor verslete."

Onder deze kop verscheen een artikel in de Limburger Koerier van 6 maart 1939.

A.s. dinsdag 7 maart zal  de firma Maison Louis Groote Staat alhier, het feit herdenken dat 60 jaar geleden de eerste confectiezaak te Maastricht, door den heer Louis Foyer werd geopend. De thans, jubileerende zaak werd van den beginne af, nle. in 1879, gevestigd in het pand Groote Staat, no 1828, waar tegenwoordig nog de ingang ligt, ze breidde zich in den loop der jaren echter steeds uit, eerst alléén onder Luois Foyer's leiding, later onder de gezamenlijke directie van hem en zijn schoonzoon, den heer M.D. Frank.

De tegenwoordige firmant de heer L.Frank een kleinzoon van den stichter vertelde ons, dat hij in het archief zijn bescheiden gevonden over 9 verschillende verbouwingen en uitbreidingen in 60 jaar. Ter gelegenheid van deze herdenking maakte Hub Levigne wandschilderingen van kleederdrachten van 1879 tot 1910, welke de etalage der jubileerende zaak zullen versieren. Levigne maakte ook een smaakvol ontwerp voor een gedenkbord onder het motto "Mét passe en meete, woorte zestig jaor verslete", welk herinneringsbord door de Ceramique werd vervaardigd. De dag zelf zal een feestdag worden voor directie en personeel,  terwijl 's morgenstusschen half twaalf en één uur aan de zaak gelegenheid bestaat tot feliciteeren. Foto bord links uit bord-collectienederland.

90 Jaar bestaan

Maison Louis bestond op 04 maart 1969 precies 90 jaar. Die reden werd aangegrepen om er een feestelijke dag van te maken. Dat begon al om twaalf uur met een receptie in het bedrijf aan de Grote Staat. Diegenen, die het echtpaar Fischer en hun kinderen kwamen gelukwensen, vertegenwoordigden de meest uiteenlopend maatschappelijke richtingen. Bankdirecteuren, directeuren en vertegenwoordigers van grote confectiebedrijven, een deputatie van de Kamer van Koophandel, maar ook klanten die in dit bedrijf nog hun eerste communiepakje hadden uitgezocht. In de loop van de middag trok het echtpaar Fischer voorafgegaan door de oude witte koets met een aantal personeelsleden in kleding van 90 jaar geleden door Maastricht om aan een drietal 90 jarige Maastrichtenaren aardige geschenken aan te bieden, bovendien kregen drie oud gedienden van het bedrijf, dhr. J.Janssen, mejuffrouw Dumoulin en mevrouw Schreurs Mais voor het Abrahamslook op Calvariënberg een prachtige fruitmand aangeboden. Deze oude medewerkers zijn alle drie al ver in de tachtig. De negentigjarige zijn mevrouw Stevens-Smeets, de heer W. Ramakers en mevrouw Reintjes. ’s Avonds volden voor het personeel van Maison Louis in de Momus een gezellig diner en feestavond.

Foto hierboven foto uit de nieuwe limburger-van 5 maart 1969 via Delpher, de 3 oud gedienden van het bedrijf, dhr. J.Janssen, mejuffrouw Dumoulin en mevrouw Schreurs Mais voor het Abrahamslook op Calvariënberg waar ze een prachtige fruitmand werden aangeboden.

Tijdens die feestelijke personeelsbijeenkomst werd de directeur de heer Fischer sr. Onderscheiden met het Laureaat van de Arbeid.

De jubileumviering zal tevens een afscheid zijn van de heer Pierre Fischer, die geleidelijk zich uit de zaak terugtrekt. De viering van het jubileum vindt plaats op dinsdag 4 maart. Van 12 tot 2 uur is receptie in de zaak in de Grote Staat. De gevel wordt feestelijk versierd en er zijn speciale etalages. Een antieke open koets met twee schimmels bespannen zal door de stad rijden met passagiers in oude costuums.

Drie negentig jaar oude Maastrichtenaren zullen bijzonder getracteerd worden, alsook de het personeel en de gepensioneerden van de zaak.

Advertenties rechts respectievelijk de aankondiging en bedank advertentie uit de Nieuwe Limburger van 28-02-1969 aankondiging 90 jaar bestaan, en rechts op 17-07-1959 bedank voor de cadeaus en bloemen en felicitaties voor het 25 jarige jubileum van hr. P. Fischer en het tachtigste jubileum van Maison Louis. (Bron Delpher).

Het pand aan de Grote Staat was groot genoeg voor zowel een winkel als een atelier, kantoor en woonruimte. Een heel enkele keer gaat er iets mis: daarvan getuigt een later onder de vloerplanken gevonden ‘zjieleeke’ dat fout geknipt was. ‘12 juli 1879’ staat er op het half vergane, aangehechte bonnetje. Het hangt ingelijst in de huidige winkel.

“Maison Louis” heeft een voortreffelijk bedrijfsarchief. De heer Fischer kan met trots alle akten laten zien van aankoop van de panden die zich geleidelijk bij “Maison Louis” voegden. Men bezit nog de eerste brieven uit 1879, en de boeken, het journaal, alles met een kalligrafische hand geschreven.

In het archief zijn bescheiden gevonden over 9 verschillende verbouwingen en uitbreidingen in 60 jaar De twee belangrijkste verbouwingen dateeren uit den latere tijd, nl. in 1919 werd de zaak uitgebreid met het aangrenzende pand n0.41, terwijl de laatste verbouwing plaats vond in 1936 toen het derde pand, Grote Staat no. 39 werd bijgetrokken.

Her personeel groeide in die 60 jaar van één hals-was-bediende tot een groep van ruim 30 geëmployeerden, waaronder winkel personeel, coupeurs en kleermakers.

In de oorlogsjaren van 1914-1918 zijn menschen van allerlei nationaliteiten bediend, 't gebeurde zelfs dat een Griek, een Rus, een Italiaan en een Hongaar tegelijkertijd bij Maison Louis aan het passen waren.

Een van de meest gedenkwaardige klanten uit de bewogen oorlogsperiode was voor Maison Louis de tegenwoordig ex-kroonprins  van Duitschland; toen deze in november 1918 met zijn militair gevolg over de grens naar Nederland was uitgeweken, is hij op kasteel Hillenraad, van Graaf Wolf Metternich te Swalmen door Maison Louis in burgerkleeding gestoken. Louis Foijer kreeg het bericht of hij niet heel snel 43 kostuums voor de prins kon maken want hij had door zijn vlucht geen kleren meer!

Het gebouw van Maison Louis (Grote Staat) wordt gevormd door 4 afzonderlijke gebouwen. De Grote Staat 43 werd overgenomen van familie Teuven uit het Belgische Tongeren. De heer Foyer had toen reeds sedert 20 jaar zijn zaak gedreven als huurder van het pand. Het tweede pand werd weer 20 jaar later, 24 september 1919, gekocht door de schoonzoon, Daan Frank. Dit pand, Grote Staat 41, behoorde sedert het einde van de 18e eeuw toe aan een familie Lavalye. Weer enkele jaren later kreeg Maison Louis via koop de beschikking over "De Pelicaen", Grote Staat 39. Dit huis was daarvoor eigendom van het kerkbestuur Sint Martinus te Wyck. Nog niet zo lang geleden (1969) kocht het modehuis het pand Grote Staat 37 genaamd "Het Paradijs". Dit pand was gedurende tientallen jaren eigendom van de familie Henrar, lakenhandel, en gedurende decennia van een brouwerij.

In 1969 heeft NV Maison Louis een magazijn voor heren- en kinderkleding en maatkleding Grote uit Heerlen overgenomen. Het magazijn is gelegen op de hoek Saroleastraat, Dautzenbergstraat.

In 1989 kreeg Maastricht er een hofleveranciers bij. De herenmodezaak Maison Louis verwierf het predicaat ‘bij Koninklijke beschikking hofleverancier’.

De bijhorende oorkonde en het sierschild werden op 28 oktober 1989 door gouverneur Kremers feestelijk overhandigd aan directeur Wim Fisher Jr

Archeologische opgravingen hebben aangetoond dat zich langs het gehele tracé van de Grote Staat, op een diepte van 5 à 6 meter, restanten van Romeinse bewoning bevinden. Bij opgravingen op het terrein Grote Staat 37-43 (voorheen Maison Louis) in 2010 en 2011 werden onder andere resten van lemen huizen of stallen gevonden

Vandaag de dag en de toekomst:

Tegenwoordig (2021) is het vader Paul (per 1966 in dienst en per 2009 officieel eigenaar) en zoon Richard Colson (per 2007 in de winkel bij zijn vader en per 2015 de zaak overgenomen) die het verhaal van Maison Louis springlevend houden. Een verhaal van vier families, met een hart voor mode, ondersteund door een team van ervaren en vakkundige medewerkers. Van coupeur tot verkoper.

Die liefde voor het vak is van alle tijden, ook al heeft de winkel heel wat verschillende gezichten gekend. Er is niet alleen herenkleding verkocht, maar ook kinder- en dameskleding. Het verkoopteam bestaat in die jaren uit soms wel meer dan dertig medewerkers. In de jaren zeventig is Maison Louis zelfs een soort van warenhuis, naar Amerikaans voorbeeld. Sinds 1985 ligt de focus echter op luxe herenkleding. Dat vakkundig verkoopteam telt vandaag de dag zeven man.

Tijdens de pandemie is Maison Louis gewoon blijven doordraaien en zagen elkaar iedere dag. Het was belangrijk om met elkaar in gesprek te blijven en steun bij elkaar te vinden. Ook bleven we bereikbaar voor de klanten. Dat deden we online of kwamen bij mensen thuis. Het begrip en de steun van onze klanten was hartverwarmend. “

“Het streven is het 150-jarig bestaan van Maison Louis in 2029,” aldus Richard. “Dat verdienen de mensen en het bedrijf gewoon!” Aan hem zal het niet liggen. “De zaak zit in mijn bloed, is verweven met mijn leven. Thuis hadden pa en ma het er altijd over, ik ging vaker mee, ben ermee opgegroeid.”

Of zijn kinderen ooit Maison Louis gaan overnemen? “We zullen het zien. Het bedrijf bestaat bijna honderdveertig jaar en is steeds overgenomen en niet altijd van vader op zoon.” Feit is dat Maison Louis een rijke geschiedenis heeft, een begrip is in Maastricht en geleid wordt door een man met bezieling, met hart voor de zaak. “Net zoals al onze werknemers,” besluit een ‘gruutse’ Richard.

Wim Fischer:

Wim Fischer, verknocht aan Maastricht en haar tradities.

Foto links Wim Fischer Stadsprins 1977 website de Tempeleers.

In Memoriam, Donderdag 19 april 2018

Wim Fischer is op 75 jarige leeftijd overleden. Met zijn heengaan verliest de stad een van de meest markante zakenlieden en iemand die Maastricht en de tradities die de bij stad horen een warm hart toedroeg en ook daadwerkelijk heeft bijgedragen aan het in stand houden van die gebruiken.

De naam Wim Fischer is onverbrekelijk verbonden mat Maison Louis, een van de oudste kledingzaken van Maastricht. Wim gaf als directeur jarenlang leiding aan deze kledingzaak waarvan de geschiedenis teruggaat tot 1879 toen naamgever Louis Foijer zijn naam verbond aan de zaak in de Grote Staat.

Een van Wim’s  passies was de Mestreechter vastelaovend. Hij was van 1992 tot 2003 ‘ prizzedent’ van carnavalsvereniging De Tempeleers. In 1977 werd hij uitgeroepen tot stadsprins van Maastricht. Vanaf dat jaar is hij verbonden is hij altijd aan de Tempeleers verbonden gebleven. Cultuur was hem dierbaar. Van 1981 tot 1985 was hij Praeses van de Mastreechter Staar. Voor zijn vele verdiensten werd hij geridderd in de orde van Oranje-Nassau. Wim Fischer werd als oud-president met Tempeleers-eer uitgeleide gedaan. Foto rechts Mensenlinq.

Via Facebook ontvangen, verschillende reclames door de jaren heen, kleerhanger, achterzijde buskaartje, poster, bord 75 jaar Maison Louis, Fischer fashion via Het Geheugen, Opel Olympia 1960 en Maison Louis, het verkoopteam uit 1939, ter ere van het 60-jarig bestaan

Bron : Website Blog Stokstraat, Maison Louis, Artikelen: gevonden via website Delpher, Limburger Koerier woensdag 30 september 1936, dhr.Schiffeleers 40 jarig jubileum plus foto, , Limburger Koerier 6 maart 1939, jubilarissen/60 jarig bestaan plus foto plus advertentie, Nieuwe Limburger van 28-02-1969 aankondiging 90 jaar bestaan, Nieuwe Limburger van vrijdag 28 februari 1969 foto winkel 'hoe het begon', Nieuwe limburger van 5 maart 1969 jubilarissen 90 jaar plus foto, 17-07-1959 bedank cadeaus en bloemen, De Limburger van zaterdag 9 juni 2018 door Vivianne Rijnders, NIW. Foto bord uit bord-collectie nederland. Foto uitreiking hofleverancier Blz 30 jaarboek Maastricht 1989, Foto Wim Fischer Stadsprins 1977 website de Tempeleers, Foto overlijden Mensenlinq.