|
Stadspark 'De Greend' (Stadspark De Griend) |
Griendpark of 'De Greend' Het Griendpark, ook wel De Griend of in het Maastrichts De Greend genaamd, is nu een stadspark van ca 3-4 hectare groot en ligt langs de Maas aan de rand van de wijk Sint Maartenspoort in het centrum van Maastricht. Het vrij nieuwe park is genoemd naar een oude benaming voor het Sint-Antoniuseiland, de griend, een plek waar men wilgentenen verzamelde. Geschiedenis: Het gebied waar thans het Griendpark ligt ontstond pas eind 19e eeuw nadat het westelijk deel van het in de Maas gelegen Sint-Antoniuseiland was afgegraven. De oorspronkelijk naam van dit eiland was Griend of Grient. In 1403 schonk Johanna, hertogin van Brabant, het tot het graafschap van de Vroenhof behorende eiland aan de Antonieten, die daar hun klooster vlakbij hadden. Tijdens pestepidemieën werd het eiland gebruikt als quarantaineplaats. In 1641 werden er gevluchte Luikse soldaten opgevangen. In 1884 besloot men, in het kader van de Maaskanalisatie, het eiland deels af te graven en het resterende deel bij het vasteland te voegen. De bij de afgraving van het Sint-Antoniuseiland vrijgekomen aarde werd gebruikt om de oostelijke Maasarm te dempen, een proces dat in 1895 voltooid was. Na de Tweede Wereldoorlog werd op de Griend een helihaven aangelegd. Van 1953 tot 1966 onderhield de Belgische luchtvaartmaatschappij Sabena vanaf deze plek een helikopterverbinding met de Brusselse luchthaven Zaventem. Na het verdwijnen van de helihaven verrees hier in 1974 de Eurohal, een beurzencomplex, waar onder anderen de kunstbeurs Pictura (de voorloper van TEFAF) werd gehouden, en de Zesdaagse van Maastricht werd verreden. Na de opening van het MECC in 1988 werd de Eurohal in 1991 gesloopt en werden er plannen gemaakt voor een nieuw park met een ondergrondse parkeergarage genaamd 'De Griend' met 351 plaatsen. Parkontwerp: Gekozen werd voor een modern park met veel gras en weinig bomen (dit in verband met de parkeergarage). In 1997 was de bouw van de ondergrondse parkeergarage voltooid. In juni 1999 werd het Griendpark met de grootte van ca 3 – 4 hectare officieel geopend door burgemeester Philip Houben van Maastricht. Het park heeft een breed wandelpad langs de Maas, waarlangs op regelmatige afstanden zitbanken zijn geplaatst. Het grasveld tussen dit wandelpad en de Franciscus Romanusweg heeft een verhoogde ligging in verband met de onderliggende parkeergarage. Langs laatstgenoemde weg staan forse bomen; langs het wandelpad hier en daar boomgroepen. Aan de Kleine Griend, ten zuiden van de Wilhelminabrug is een brede trappartij aangelegd, waarop men in de zomer kan genieten van het uitzicht over de rivier en de stad aan de overkant.
In September
2008 werd de
skatebaan in het noordelijk deel van het park
uitgebreid, na lang op het
verlanglijstje van jongeren te hebben gestaan.
In 2011 vond de
eerste editie plaats van Beluga Beach Club in het Griendpark,
georganiseerd door Hans van Wolde
van het Maastrichtse sterrenrestaurant
Beluga. Door het slechte weer mislukte het evenement dat
in het park een strandsfeer probeerde te creëren. In 2012 was er
geen tweede editie. Bebouwing; kunst Aan de zuidzijde van het park, onder de oprit van de Wilhelminabrug, werd eind jaren 1990 de Platte Zaol gebouwd, (nu Maastricht Music Hal) een feest- en concertzaal, die vanaf de opening in 1997 exploitatieproblemen kende. Aan de noordrand ligt een tankstation naast een woning met garagebedrijf uit 1953. De over het park uitziende bebouwing langs de Franciscus Romanusweg bestaat uit arbeiders- en middenstandswoningen uit de jaren '20 en '30 (enkele door Alphons Boosten ontworpen). Het Sportfondsenbad op de hoek met de Wilhelminasingel werd eind jaren '80 grotendeels gesloopt. Op die plek staat nu de Maasresidentie van architect Jan Dautzenberg. Ernaast ligt de Suringarschool van H. de Ronde uit 1922. Ligging Het Griendpark strekt zich uit langs de oostoever van de Maas, ongeveer vanaf de Wilhelminabrug in noordelijke richting tot aan de spoorbrug. De westelijke begrenzing wordt gevormd door de rivier de Maas; de oostelijke begrenzing door de Franciscus Romanusweg. Aan de zuidzijde van de Wilhelminabrug ligt de Kleine Griend, die, hoewel gescheiden van het park, daar eigenlijk deel van uitmaakt.
En dan nog dit: (Harry Veenhof)
Wat
heeft zich in de loop der jaren allemaal niet afgespeeld op de Green
? |
De
Kleine Griend: De aan de Zuidzijde gelegen Kleien Griend was nog niet zolang geleden een ontmoetingsplaats voor drugsverslaafden, hier werd volop gebruikt en gedeald, pas na veel klagen werd het parkje ontruimd, de drugsoverlast is zoals altijd niet opgelost maar verplaatst. Op de Kleine Griend (zuidelijk parkdeel) bevinden zich een tweetal gebeeldhouwde fragmenten van de oude Wilhelminabrug, die in de Tweede Wereldoorlog grotendeels vernield werd. De reliëfs uit 1932 van de Haarlemmer beeldhouwer Hendrik van den Eijnde beeldden episoden uit de geschiedenis van Maastricht uit, onder anderen De komst van de Romeinen, De aankomst van Sint Servaas, De inval van de Noormannen, Het akkoord over de Alde Caerte en de toestemming voor de ommuring van Maastricht door Hendrik I van Brabant, en de intocht van Koning Willem I. Deze brokken geschiedenis waren bijna verdwenen, ze lagen namelijk op het gemeentelijke stort de Belvedere. Iemand zag dat het toch ging om aparte stukken! Toen zijn ze gelukkig herontdekt. Wie weet welke historische stukken wel op het stort zijn verdwenen die niet zijn opgemerkt ! Verder zijn er nog diverse kunstobjecten te zien. |
Bron. Wikipedia Griendpark, Wikipedia Skatebaan, Mestreech Oline, Foto's Wikipedia, MestreechterSteerke |