Naast de vele gevelstenen bevinden zich nog aan sommige gevels een ovaal plaatje met tekst en afbeelding erop. Deze 'vreemde' plaquettes zijn van verzekeringen, vroeger werd zo aangeduid dat de woning verzekerd was tegen brand. Vaak is er overheen geschilderd en worden ze niet zo gekoesterd als de gevelstenen.

Waar je aan denkt bij een brandplaatje (geschreven door Nol Roberts).

Deze brandbestendige 19e eeuwse schildjes zijn in feite slechts kentekenen van verzekering, maar in zekere zin kunnen ze ook als reclame-object hebben dienst gedaan. Destijds werden ze op aanwijzing van assuradeuren met spijkers bevestigd aan gevels of muren van solide huizen in de stad en ook aan talrijke boerenhofsteden, meestal op een hoogte van 3 tot 5 meter boven de begane grond.

Al werden panden geheel of gedeeltelijk door brand verwoest, de schildjes zouden het zonder twijfel overleven en zij zouden het mogelijk maken, vast te stellen welke maatschappij onder welke voorwaarden de schade zou vergoeden, c.q. een beloning zou toekennen aan het betrokken brandweerkorps, dat er alles aan had gedaan om de schade te beperken. De schildjes in kwestie worden heel karakteristiek “brandverzekeringsplaatjes" genoemd of kortweg "brandplaatjes".

Deze in de Maastrichter Brugstraat is geplaatst door: L'Union Belge S.A. d'Assurances contre l'Incendie les Explosions & le Chomage, Brussel, 1824. Ovaklen plaatje in tin, 17,9 x 23,2 cm, letters, gevouwen handen en pijlen in goud op een zwarte achtergrond (Bulau 1083). Er is een variant in vertind ijzer of een ovalen plaatje in tin, 18,1 x 23,2 cm letters, gevouwen handen en pijlen in goud op een zwarte achtergrond (Bulau 1084). Er is een variant in lood. Foto rechts origineel plaatje van website Johanenchris.be