Wist Geer dat ?

(Aajdste inwoenster Mestreech 1927)

 

WIST JE DAT....

 

... Mevr Magnee - Prechter op 7 augustus 1927 met haar 100 jaar de oudste inwoonster van Maastricht was ! Via de Facebook pagina Aw foto's vaan Mestreech plaatste MJ Kesselaer het volgende stukje,

Foto van mw. Magnée-Prechter in de 'zedeleer', die zij bij de grootscheepse feestelijkheden vanwege haar honderdste verjaardag cadeau kreeg van het gemeentebestuur. De weduwe Magnée woonde aan de Meester Ulrichweg in Maastricht en was geboren op 7 augustus 1827. De amateurfotograaf Banser had een groot aandeel in de voorbereidingen van het programma, dat op zaterdag 6 en zondag 7 augustus 1927 plaats vond.
Fotocollectie Banser, bron: rhcl

Dit artikel riep meteen herinnering op en dhr. Wil Lem plaatste twee artikelen uit 1927 met het onderschrift  dat haar kleinkinderen liepen achter de koets, mijn moeder zal toen 8 jaar zijn geweest.

Fernand Paulissen schreef: Ik hoor het mijn oma nog zeggen., ze had het hier wel eens over. Toen de stoet voorbij kwam zong iedereen “ leve de aw vrow Magnée, leve de aw vrow Magnée, leve de aw vrow Magnée.hiep hiep hoera”.

Anneke Bessems schreef:  Dit is de oma van mijn ampa ze lijkt inderdaad op oma van mijn vader ze zeiden 'mem' tegen haar. De dochter van vrouw Magnee. Ik heb haar nog gekend is ook oud geworden. Wat mooi.

Op de website van Delpher kun je een aantal artikelen(tjes) vinden , van artikel met foto, en soms maar enkele regels. De Standaard van 05-08-1927 schreef: Een honderjarige, Mevrouw de wedeuw Magnée-Prechter, te Maastricht hoopt Zondag 7 augustus a.s. haar 100sten verjaardag te herdenken. Het krasse weeuwtje is dit jaar nog te voet ter stembus gegaan. Een comité zal in samenwerking met het gemeentebestuur haar als oudste inwoonster van de oude Maasstad huldigen.

In de krant de Amstelbode van 08-08-1927 stond geschreven: Zondag was een gedeelte van Maastricht in feesttooi gestoken met wapperende vlaggen en guirlandes en lampions en al datgene, dat gebruikt wordt, om een fleuriger aanzien te geven aan de anders zoo prozaïsche straten. Men vierde feest, omdat de Wed. Magnée  haar 100sten verjaardag vierde. Natuurlijk werd begonnen met den Heer over Leven en Dood te danken voor zulk een groote gunst, door een plechtige Hoogmis in de parochiekerk der jubilaresse, van den H. Lambertus. Daarna vingen de feestelijkheden aan. De Staar maarkte haar opwachting en zong een lied, haar ter eere. Bloemen werden gebracht in grootte menigte. Het krasse oudje zag alles glimlachend aan en aanvaardde de geschenken met groot vrijmoedigheid. Of ze nog stevig is? Och, ziet U, ze woont bovenhuis, gaat nog iederen morgen naar beneden om melk en brood aan te nemen en doet overigens haat geheele huishouding nog, behalve dan de wasch. Die gaat nu boven haar krachten. Tot 's avonds was er een heele drukte in de omgeving van het huis, dat zeer smaakvol versierd was. Gymnastiekuitvoeringen en muziek korten den tijd  . Om 9 uur werde de feesten besloten met een geschutsalvo. Het officieele was nu achter den rug, doch het bleef nog lang en gezelligdruk, dank zij de opwekkende muziek van Kunst en Oefening.

De krant van Limburgsch Dagblad van 05-08-1927 plaatsjes een gedetailleerde verslag van de festiviteiten. Deze schreef: Een honderjarige. Zooals reeds eerder mededeeld, zal a.s. zondag 7 dezer de weduwe Magnée 100 jaar worden. Naast de door haar buren gemaakte plannen, welke zeer zeker tot eene luisterrijke feestviering zullen bijdragen, is eveneens van de gemeente materiaal beschikbaar gesteld en zal de straat, de Mr. Ulrichweg, volgens een door den heer Banser opgemaakt plan worden versierd. Voor de groenversiering ontvangt men reeds van verschillende kanten belangelooze hulp. Des avonds zal eene illuminatie aan het feest evenzoo alle mogelijke luister bijzetten. Op den vooravond, derhalve morgen te 9 uur wordt door het afschieten van kamers het feest zan Zondag aangekondigd. Zondag zelf, de eigenlijke dag, wordt door het lossen van kamerschoten ingezet. Tegelijkertijd heeft de reveille plaats door tamboers en hoornblazers. Te omstreeks half negen wordt de 100-jarige aan hare woning afgehaald per rytuig, zulks door het ST.Lambertus Comit, om te 9 uur de H.Mis aldaar te kunnen bijwonen. Te circa kwart voor 10 zal een huldestoet, waarbij Kunst na Arbeid, Kracht door Volharding en een 400-tal bruidjes aan de kerk zijn opgesteld om de feestelinge, gevolgd door hare familie, naar haar woning te begeleiden.

Van 12-1 uur heeft verder ten huize der jubilaresse eene receptie plaats, bij welke gelegenheid eveneens de Staar haar opwachting zal komen maken door het brengen eener zanghulde, terwijl des middags te 2 uur de Koninklijke Harmonie gelegenheid krijgt hetzelfde met koper te doen. Te 2 uur, wordt een kinderoptocht georganiseerd, opgeluisterd door de Roomsche Fanfares St.Joezep en Kunst na Arbeid, welke door de buurt zal trekken en enkele malen de woning der feestelinge zal passeren. Buiten het tot dusverre vastgesteld programma zullen gedurende het verdere gedeelte van den dag nog wel tal van vereenigingen, muziekgezelschappen e.a. hunne opwachting komen maken. Zoo is b.v. reeds geregeld, dat tusschen 4 en 8 uur een 8-tal muziekgezelschappen zullen aanwezig zijn. Van 8-10 uur wordt door de Harmonie Kunst door Oefening in de nabijheid geconcentreerd, waarbij cramignon wordt getrokken. Te 9 uur zal door het lossen van kamerschoten het einde der eigenlijke feestviering worden aangekondigd. Het belooft een feest te worden, zooals Maastricht nog maar weinige hefet gekend. Sinds menschenheugnis werd een dergelijke leeftijd in onze stad niet meer bereikt.

Mevr. Magnee in de koets met haar kleinkinderen erachter Mevr. Magnee laat gelaten de defilé ter ere haar 100ste verjaardag voorbij trekken aan de Meester Ulrichweg.

Boven de foto die uitgegeven is door Boosten en Stols. (MJKesselaer)

 

Boven artikel uit de Limburger Koerier van 25-07-1927.

Nog een leuke aanvulling is het artikel in de Aaltensche Courant van 12-08-1927 die schreef; Een honderdjarige. Te Maastricht heeft men met veel geestdrift den hondersten verjaardag van wed. Magnée gevierd. E|r was muziek, versiering, huldiging door familie en een feestcomité, bloemen, telegrammen en brieven, kortom het was een grandioos feest, en het oudje genoot er zeer van. Er was ook een brief van een 13 jarige meisje uit Holland, dat op demzelfden dag jarig was, en voornemens was ook honderd jaar te worden. En terwijl kwartet Crescendo "Moederzegen" zong, glunderde de oude oogjes van louter genoegen, al rolde oook nu en dan een traan langs de gerimpelde wangen. En achter haar stoel stond de ongetrouwde, reed 77 jarige zoon Lambert, die nog altijd bij zijn moeder inwoont. Hij is en blijft voor zijn moeder nog altijd "de koejong". Als het 's avonds na 10 uur is en Lambert is nog niet thuis, dan zegt moedertje in haar sappig Maastrichtsch dialect; "Ich begriep niet, boe dee koejong weer blijf,  't is al euver tien oor, is dat noe meneer van doen veur zoen'ne vlegél, um zoe laat thoes te komme !

Links, op 09-08-1927 werd door Mevr. Magnée een dankbetuiging geplaatst in o.a. Limburger Koerier-Provinciaal Dagblad
Bron. Aw foto's vaan Mestreech, Delpher Kranten, tekst  M.J. Kesselaer, Wil Lem,

Nao Bove

Aonvaank