Enkele anekdotes van
facebookgangers:
Sjarel markant figuur
Ik stond met mijn auto op de
markt en wilde net wegrijden. Sprong hij opeens voor mijn
auto, ik remmen. Schreeuwt hij 'Lét op die kippe!!'. Die
kippe daar bedoelde hij een koppel duiven die tussen de
stenen aan het pikken waren, hij heeft ze voorzichtig
weggewuifd zodat ik weg kon rijden. Ik vergeet het nooit,
geweldige mens.
Hij bracht mij altijd de krant
om te lezen toen ik als portier werkte bij de KPN Achter de
Oude Minderbroeders, later kwam hij ze dan weer ophalen,
recyclen deed hij toen al. Niets mis mee met onze Sjarel.
Hij gooide wel eens het raampje van zijn woning in omdat hij
weer eens zijn sleutel vergeten of kwijt was, je kwam zo nu
en dan wel eens langs zijn huisje en zag een stukje karton voor
het raam.
Hij kwam vroeger met regelmaat
een brief afgeven bij het maatschappelijk werk en dan zij
heer: "ik heb een brief voor de koningin, kunnen jullie die
bezorgen!?" en dat deden ze dan ook bij 't maatschappelijk
werk, maar niet echt natuurlijk...Sjarel was toen altijd met
Gabriella zijn vriendin.
Sjarel en Gaby woonde later in
een tentje en vervoerde zich met een fiets, ze zijn
destijds nog op brute en grove manier beroofd van hun '' bezittingen
'' ...
Sjarel en zijn levenspartner
Gabriëlle "toen ze in het stadspark in een tentje dat ze
elke keer ergens anders moesten zetten, en later langs de
Maas bij die dure flat, ze kregen geen woning meer
toegewezen. De
overlast was te groot. Hij zei wel eens 'Wetste boerum 't
zoe hél weit, de Ingele höbbe weer vergete de poorte te
slete' (Weet je waarom het zo hard waait, de engelen hebben
weer vergeten om de poort te sluiten).
Hij riep altijd 'Lékker Wiever' (Lekker
wijven) of 't regent pappegeije' (het regent
papegaaien) of ook wel 'bruudsje
k.u.t.' (broodje ...). Je zag hem niet altijd, maar je kom
hem wel van verre horen.
Als hij opeens op zijn trompet
blaasde in het oor van een nietsvermoedende toerist, gaf hij
daarna een knipoog. Dat hij midden in de nacht de stad
wakker hield met zijn trompet was natuurlijk niet zo mooi.
hij is meen ik beroepsmilitair geweest, hij stond op een
foto met Prins Bernard.
De ober die moest bedienen bij
cafe 'De lanteern' kwam met een vol dienblad met glazen bier
aan, tettert Sjarel in zijn oor met zijn trompet, dienblad
vloog door de lucht, de glazen op de grond, de ober heeft hem
achterna gezeten tot de Koestraat, het hele terras lag
natuurlijk plat van het lachen, hij kon best nog hard
rennen.
Zijn vrouw en hem waren oude kennissen van mijn ouders en waren in hun goede tijden sociale en
gezellige mensen, helaas door omstandigheden en beleid zijn
ze zo geëindigd.
Ik heb een tijdje boven hem
gewoond Achter de Oude Minnebroeders, kan mij nog herinneren
tot hij zijn arm had gebroken toen hij door de strijkplank
was gezakt waar hij op stond om een lamp te vervangen. Zijn
vrouw schreef altijd brieven aan de Paus. Ze vertelde dat ze
10 talen sprak.
Regelmatig ging hij bij de
mensen van de Gemeente die de markt opstelde langs en
vroeg om een fles chloor, deze gebruikte hij dan in het
slaaphuis van het Leger des Heils want dat waren toch zo'n
viezeriken zei hij. |