Roeie Pierre

(Rode Pierre)

Pieter Lodewijk Joseph Geijsen, geboren ergens in 1929 of 1930, kunstschilder en levensgenieter van beroep. Onder die naam kent hem natuurlijk niemand. Beroemd (en berucht) werd hij onder zijn pseudoniem 'Roeie Pierre'. De schrik van het Quartier Latin van Maastricht. Verfoeid maar ook geliefd in de vele horecagelegenheden van de stad.  Hij was vaste klant bij De Tribunal en café van Sloun. Ook bij café 't Knijpke kwam hij vaak en hielp soms wat met het ophalen van lege glazen en ander licht werk zodat hij af en toe een glaasje bier kreeg van de uitbaatster die een beetje medelijden met hem had.

Maar hij zat meer aan de bar dan erachter zodat hij zijn glaasje bier en zijn 'dröpke' kon drinken. Ook stak hij zijn dikke sigaar op en kon genieten van de mensen om hem heen. Je zag hem al van ver af aan komen waggelen omdat hij niet meer zo goed kon lopen of te diep in het glaasje had gekeken. Hij had altijd een wit kostuum aan (als deze nog schoon was) waar tegen zijn rode baard fel afstak en je kon hem ook een beetje ruiken. Maar hij was niet kwaadaardig en geen mens had last van hem. De uitbaatster had soms meer moeite met hem omat hij als hij wat teveel had gedronken in slaap viel of veel te lang zonder iets te drinken bleef zitten.

De roeje Pierre’ was een ander memorabel persoon die menigmaal een glaasje (‘e dröpke’) teveel op had. Hij was kunstenaar van beroep, was gekleed in een kostuum dat ooit wit was en had een lange roodharige baard. Je hoefde hem niet gezien te hebben om te weten dat hij zojuist gepasseerd was, dat liet jouw reukorgaan je wel weten.

Aan het einde van zijn carrière was hij nog maar in twee cafés welkom en kreeg hij daar niet meer dan acht glazen bier. Maar dat waren twee cafés, dus zestien en een paar 'dröpkes'. Meer dan genoeg om weer slingerend naar huis te gaan. Zijn kostuums werden vaak gereinigd met hulp van een kastelein die ervoor zorgde tot deze naar de stomerij, De Lelie of Phalte werden gebracht, zodat hij weer voor een paar dagen netjes er uitzag. Iedereen kende hem en aan gratis rondjes had hij geen klagen aan. 'Ne jonge klare en een groot sigaar met een  wit kostuum, dat was zijn kenmerk.

Veel mensen gaven hem de bijnaam "De Kardinaal" of "Bisschop". Hij heeft indruk gemaakt, want hij zette per slot van rekening de medische wetenschap voor schut. Omdat hij op zijn manier van leven, nog zolang heeft kunnen doorleven.

Naor Bove

Bron: website zichtopmaastricht, maastrichtonline,  mestreechtenere, bijgewerkt 19-01-2021 Gilbert Peeters van Aldecaerte-Maastricht