Straf op "hoererij"in Maastricht:

drejje beginne! De rechter had bepaold wie gedrejd mós weure: Langzamer, gawwer, nao links, nao rechs, in dezelfde riechting enzoewijer! 
De Raod vaan Mestreech leet zoe'n drejkouw (bij besluut vaan 2 mei 1695) opstèlle aon de linkerväörkant vaan 't stadhoes, achter 'n traliehèk. 
In 1730 woorte in fibberwarie en miert 4 dames veroordeild tot "plubliquelyck in de draeykooy ten thoon te worden gestelt ende gedraeyt". 
't Waore Johanne de Boye, Elisabeth Jansen, Elisabeth Oortmans en Marie Catharina Vlaskorn. 
Vaan de lèste dame is bekind tot zie verbleef in 't "hoerenhuys aen den Maegdendries bij seeckre Cremer". Die 4 dames waore al ins ieder veroordeild veur "hoererij" en hadde toen, boete hun straof, 'n verbanning vaan 2 jaor oet Mestreech te pakke. Meh ….. zie hadde 't gewaag um ieder trök te koume en hun beroep weer te goon oetoefene en daorum woorte ze noe veroordeild tot de drejkouw en 6 jaor verbanning oet Mestreech.
Neet allein in Mestreech stoont zoe'n drejkouw! Vaan Den Haag, Zutphen, Den Bosch en Nijmegen is ouch bekind tot ze ein hadde. Dao zalle nog wel miejer stei gewees zien.

D'n Drees, dat waor vlak bij de Berakke. De militaire hoofde dus neet wiet te goon. Verbanning waor in deen tied 'n väöl veurkoumende straof. Woorte de lui te lestig daan ' euver de moer' demèt   dee "seeckre Creemer" vaan dat 'hoerenhuys aen den Maegdendries" waor seldaot! En Elisabeth Oortmans woort veroordeild wegens "eenige jaeren hier de hoere spelen" mèt seldaote en dragonders, boe-oonder deserteurs!! Te zien aon e vonnis vaan 23 jannewarie 1734 naome de seldaote de vrouwe zelfs mèt nao de barakke!

De straotgamins vaan Mestreech höbbe die kòwwe ouch erreg amuzant gevoonde. want die batteraove dreije die kòw gans strak op, en leete ze daan los. boedoor die dames vaan plezeer gans duuzeleg en misselek woorte in die kòwwe. ouch woort door luij mèt fruit nao ze gegoejd. d'r zien ouch hoore gewees in de jaore 1600 die iers stèksleeg kraoge veurtot ze oet de stad verbanne woorte. ein is zoe oet de koojstraot gehaold en verbanne. zie had n kemerke bove n lozjemint. vaan hijj oet is zie nao Utrecht gegaange dao de hoor gespäöld en weer verbanne. en weer stiekem trök nao Mestreech nao de koojstraot gegaange. wie zie de twiede kier gepak is zeet zie zoeväöl stek sleeg gekrege tot ze nog neet mie kos plezeere. denao is zie weer oet de stad verbanne.

Miejer vaan dit soort verhaole stoon in 't beukske "Minnery, misdaag, en magie vaan Sjef Leunissen.

Straf op "hoererij"in Maastricht:

draaien beginnen! De rechter had bepaald hoe gedraaid moest worden: Langzamer, sneller, naar links, naar rechts, in dezelfde richting enzoverder! 
De Raad van Maastricht liet zo'n draaikooi (bij besluit van 2 mei 1695) opstellen aan de linkervoorkant van het stadhuis, achter een traliehek. 
In 1730 werd in februari en maart 4 dames veroordeeld tot "plubliquelyck in de draeykooy ten thoon te worden gestelt ende gedraeyt". 
Het warent  Johanne de Boye, Elisabeth Jansen, Elisabeth Oortmans en Marie Catharina Vlaskorn. 
Van de laatste dame is bekend tot ze verbleef in het "hoerenhuys aen den Maegdendries bij seeckre Cremer". Die 4 dames waren al eens eerder veroordeeld voor "hoererij" en hadden toen, buiten hun straf, een verbanning van 2 jaar uit Maastricht te pakken. Maar ze hadden het gewaagd om eerder terug te komen en hun beroep weer te gaan uitoefenen en daarom werden ze nu veroordeeld tot de draaikooi en 6 jaar verbanning uit Maastricht.
 

Niet alleen in Maastricht stond zo'n draaikooi! Van Den Haag, Zutphen, Den Bosch en Nijmegen is ook bekend tot ze een hadden. Daar zullen nog wel meer steden geweest zijn.

D'n Drees, dat was vlakbij de Barakken. De militaire hoefde dus niet ver te gaan. Verbanning was in die tijd een veel voorkomende straf. Werden de mensen te lastig dan ' over de muur' daarmee de "seeckre Creemer" van dat 'hoerenhuys aen den Maegdendries" was soldaat! En Elisabeth Oortmans werd veroordeeld wegens "eenige jaeren hier de hoere spelen" met soldaten en dragonders, waaronder deserteurs!! Te zien aan een vonnis van 23 jannuarie 1734 name de soldaten de vrouwe zelfs mee naar de barakken!

De straatjongens van Maastricht hebben die kooien ook erg amusant gevonde. Want die kwajongens draaide de kooi helemaal strak op, en lieten ze dan los. waardoor die dames van plezier helemaal duizelig en misselijk werden in die kooien. Ook werd door mensen met fruit naar ze gegooid, er zijn ook prostituees geweest in de jaren 1600 die eerst stokslagen kregen voordat ze uit de stad verbannen werden, een is zo uit de koestraat gehaald en verbannen. Zij had een kamertje boven het logement van daar uit is ze naar Utrecht gegaan en heeft daar de hoer gespeeld en is weer verbannen en weer stiekem terug naar Maastricht naar de Koestraat gegaan. Toen ze de tweede maal gepakt is heeft ze zoveel stokslagen gekregen tot ze niet meer kon plezieren, daarna is ze weer uit de stad verbannen.

Meer van dit soort verhalen staan in het boekje "Minnery, misdaag, en magie van Sjef Leunissen.